Groot, groter, grootst

Boeiende sporttijden. Dat zijn het voorwaar en dan slaat dat boeiend niet op de Tour die eraan komt, niet op de finale van Roland Garros van morgen, zelfs niet op de wedstrijd van vanavond tussen Inter Milaan en Manchester City.

U zult vast wel ergens hebben gelezen dat de Champions League-finale een clash is tussen Romelu Lukaku en Kevin De Bruyne en tussen Simone Inzaghi en Pep Guardiola. Daar zullen de commentatoren u ongetwijfeld alles over vertellen, zoals ook over de looplijnen en heat maps van ‘Big Rom’ en ‘King Kev’ en hoe die verschillen van bij de Duivels.

Nog boeiender dan de looplijnen zijn de financiële lijntjes. Zo is Inter tegen City evengoed een clash tussen China en Abu Dhabi of zelfs een beetje China en Hongkong tegen China.

Het is Suning Holdings Group en LionRock Capital aan Milanese zijde tegen Abu Dhabi United Group, Silver Lake en CITIC Group aan Engelse zijde. Suning is een grote Chinese winkelketen en e-commercebedrijf. LionRock Capital is een privaat investeringsfonds uit Hongkong. Allebei uiterst actief met goedkeuring van de Chinese staat. FC Internazionale is dus een Chinese club.

Silver Lake, dat 18 procent van de aandelen van City Football Group (CFG) bezit, is ook een privaat investeringsfonds, Amerikaans en opgericht tijdens de technologieboom. CITIC group, ooit voor 13 procent eigenaar van de CFG maar nu nog slechts voor 1 procent, is dan weer de Chinese staatsinvesteringsmaatschappij. Manchester City is bijgevolg een club uit de Emiraten, met een Amerikaans- Chinees randje.

In de nog te schrijven geopolitieke geschiedenis van de wereldsport zal het tweede en derde decen- nium van de 21ste eeuw worden gedefinieerd als de derde grote commercialiserings- en mondialiseringsgolf in de sport. De eerste was in de jaren tachtig met de opkomst van de sponsoring. De tweede was in de jaren negentig met de opkomst van commerciële tv en de daarmee gepaard gaande boom in televisie- contracten.

De derde is begonnen de dag dat een schatrijke Rus zich in 2003 een club kocht in Londen. Hij werd gevolgd door een nog rijkere Amerikaan in Manchester in 2005, en andere Russen en Amerikanen volgden. De Russen zijn inmiddels weer weg.

Het hek ging van de dam toen ze in het Midden- Oosten vonden dat ze ook een rol hadden te spelen in de amusementsindustrie voetbal. Abu Dhabi was eerst, met het kleine Manchester City, in 2008 overgenomen van een corrupte Thai. Klein werd groot en groter en grootst. Dat wekte jaloersheid op in de Golfregio. De Qatarese overheid kocht in 2011 een andere relatief kleine club, in de grootstad Parijs, omdat geen club in Engeland meer beschikbaar was, en kocht zich meteen ook in bij de UEFA via televisierechten voor het Europese voetbal.

Dé dijkbreuk was de intrede van de grootste politieke macht van het Midden-Oosten in het wereldvoetbal. In oktober van 2021 belandde het zieltogende Newcastle in het karretje van het Private Investment Fund (PIF) van Saudi-Arabië. Vorige maand verzekerde dat Newcastle zich van deelname aan de Cham- pions League.

Saudi-Arabië zal de wereldsport de komende decennia bepalen. De middelen zijn onmetelijk, de ambitie is dat evenzeer. Eerder deze week raakte bekend dat Karim Benzema voor 200 miljoen euro per jaar bij Al-Ittihad gaat voetballen. De Saudische overheid meldde in een moeite dat de vier topclubs Al-Ittihad, Al-Ahli, Al-Nassr en Al-Hilal een andere structuur krijgen. Ze komen voor 75 procent in handen van het PIF, zeg maar de nationale schatkist van Saudi-Arabië.

Lionel Messi kiest – ook om economische en sportief geopolitieke redenen – voor de VS, maar hij blijft er ambassadeur. Topsport wordt het economische speerpunt van Saudi-Arabië. Niet alleen voetbal. Een andere revolutie voltrok zich deze week. Twee jaar geleden lokte Saudi-Arabië al eens de helft van de top van het internationale golfcircuit voor een veelvoud van het prijzengeld dat ze tot dan bij de PGA Tour konden verdienen.

Een afscheurcompetitie was tot voor kort zelden een goed idee en de LIV Golf Tour was misschien geen instant succes, maar de bedreiging van nog meer geld en nog meer toppers die de overstap zouden wagen, zorgde voor een ongezien precedent. Dinsdag werd aangekondigd dat de PGA Tour, DP World Tour en LIV gaan fuseren in een nieuwe, collectieve entiteit met winstoogmerk.

De CEO van de PGA Tour gaat de zaak leiden, maar de voorzitter wordt een Saudiër. Het geld komt – één keer raden – van het Saudische PIF. Een voorspelling: het is een kwestie van jaren voor de Saudi’s (en de rest van de Golfregio) ook het voetbal en alle andere mondiale sporten overnemen.