It’s more fun to be a pirate, than to join the navy

Ex-bobo and proud to be. Ex-columnist bij De Standaard. Journalist. Publicist. Terug bij De Morgen sinds mei 2014.

Auteur van ‘Wie Gelooft die Coureurs Nog’

Opiniemaker

Docent ‘Geopolitiek van de Sport’ aan VUB en VIVES

Lezingen over doping, sportbusiness, sportsystemen, sportpolitiek, (wieler)bonden: aanvraag per mail hansvdw@telenet.be

Niet voor één gat te vangen

Alle meningen zijn persoonlijk

16 gedachtes over “It’s more fun to be a pirate, than to join the navy

  1. Beste Hans,

    Elke zaterdag kijk ik uit om jouw stukjes te mogen lezen in de krant.
    Ook deze keer weer de nagel op de kop… die voetbalclubs kunnen er wat van.

    Ik ben het echter niet eens met je mening over voetbalcommentatoren… alsof deze “bijna-journalisten” zouden zijn.

    Ik vind het niveau van de meeste voetbalcommentatoren beneden alle peil. Zo’n Geert Devlieger, Imke Courtois, Jacky Matthijssen, Bob Peeters, Mo Messoudi, Wim Deconinck, Wesley Sonck… dat is toch bedroevend?

    Jan Mulder en Johan Boskamp hebben reeds lang hun beste tijd gehad.

    Hein Vanhaezebroeck heeft zijn stijl en fysiek tegen maar inhoudelijk kan die wel makkelijk mee.

    Gert Verheyen, Marc Degrijse, Gilles Debilde kunnen het (volgens mij) wel. Eddy Snelders is een twijfelgeval maar kan wel nuanceren.

    Maar mijn vraagt blijft steeds : waarom betalen de omroepen 3 tot 4 “analisten” voor weinig toegevoegde waarde en veel ergernis? Een echte journalist/presentator moet dat toch beter (en goedkoper) kunnen?

    Een overzicht van alle goals van Ronaldinho of Ronny Martens of… voor elke match en tijdens de rust is toch beter/goedkoper en levert volgens mij evenveel kijkers op.

    Of heb ik de ironie in jouw opmerking over commentatoren in je artikel gemist?

    Groeten

    Jan

  2. Beste Hans,

    Het is altijd weer een plezier om jouw colums te lezen of jou te horen in één of andere podcast. Jouw mening over sport is bijzonder interessant en het is leuk om je af en toe tegen heilige huisjes te “zien” trappen. Ik woon al jaren in Salzburg, maar volg de Belgische sport nog altijd intens. En las zodoende jouw colum over Red Bull / Mateschitz. Helemaal to the point. Misschien één puntje dat minder uit de verf komt in jouw tekst, is hun aankooppolitiek: zij kopen nooit sterren, maar investeren alleen in opkomende talenten, die ze zich verder laten ontwikkelen bij FC Liefering en/of RB Salzburg. Om ze vervolgens met (vaak veel) winst verder door te verkopen aan Europese topclubs. En natuurlijk ook regelmatig aan RB Leipzig.

    mvg,

    Patrick

  3. Hans, tip om wikkels van repen en lege gels weg te stoppen, steek ze niet in je achterzak, maar gewoon ergens onder je truitje. Geen kleverig gedoe in achterzakken, als je thuiskomt en je trekt je truitje uit, valt alles op de grond, oprapen in in de vuilbak kieperen.

  4. Geachte heer Vandeweghe

    Toen ik net kennis nam van de uitspraak van het arbeidshof van Antwerpen in de zaak Nuyens v/ Van Aert, kon ik niet anders dan met enig plezier terug denken aan je column over dit dossier. Je had het ten langen leste opnieuw bij het rechte eind.

  5. In De Morgen : de Olympische Spelen liepen ‘naar Griekse begrippen’ als een trein. Fuck you. Wanneer gaan Vlaamse keuterboerkes eens de OS organiseren??!

  6. Beste Hans, met betrekking tot jouw uitspraak over Wout’s prestatie in het tijdrijden kan ik enkel het volgende kwijt; je hebt geen bal verstand van wielrennen en kan niet inschatten hoe Wout in de race een paar dagen daarvoor heeft moeten woekeren met zijn krachten om, geviseerd door iedereen, alle aanvallen af te slaan. En dan toch nog de zilveren medaille pakken. Wordt het niet eens tijd om het vitriool uit jouw pen te drinken? Of beter, nadenken alvorens je onzin post!

  7. Knuffels en gejoel. Meneer Vandeweghe, dat ge niets moet weten van Westvlamingen kan ik niet goedkeuren maar wel begrijpen, we wonen immers met teveel in uw geliefkoosde Gent. Veel praat verkopen over racisme maar een probleem hebben met mensen die een kilometer of 50 verder geboren zijn. Wat je schrijft over Eder Balanta, ik ben blij dat die mens geen Nederlands kan lezen. Dat gedoe over Pablo Escobar klinkt misschien grappig als je het de eerste keer leest, maar eigenlijk is dat puur racisme. Ik kom uit een tijd toen we nog door elkaar zaten in een voetbalstadion, uit-en thuissupporters. Toen werden we nog niet opgehitst door op sensatie beluste journalisten. Schaam u.

  8. Geachte heer Vandeweghe,
    Beste Hans,

    Zonet uw column van vandaag 26/02 in De Morgen gelezen, waarin u pleit voor een sportboycot tegen Rusland totdat Poetin weg is. Ik vind u één van de beste Vlaamse sportjournalisten omwille van uw nuchterheid, no-nonsens en eerlijke analyses, maar uw column van vandaag getuigt toch van die typische westerse hypocrisie waaraan zovelen zich laten vangen. Zijn het dan toch de emoties?
    Van mij mag die gefrustreerde ex-KGB’er in het Kremlin liefst ook zo snel mogelijk verdwijnen. Daarvoor mogen de nodige middelen worden ingezet, liefst de niet-gewelddadige, en daartoe behoren zeker ook sancties op sportgebied. Al zou ik persoonlijk toch nog wat clementie hebben met individuele Russische sporters.
    Maar toen de VS en de UK in 2003 Irak, net als Oekraïne een soeverein land, binnenvielen onder het valse voorwendsel van massavernietigingswapens en banden tussen Sadam en Al-Qaida (Poetin gebruikt nu de flagrante leugen van een genocide op etnische Russen als excuus), toen hoorde ik niemand, maar dan ook niemand, pleiten om de Amerikanen en de Engelsen te boycotten, niet in de sport noch op eender welk vlak.

    Mvg,
    Bram

  9. beste Hans , na het lezen van ‘breed getackeld’ Going to the match’ dacht ik aan de lezerbrief die ik de voorbije week naar ‘jouw’ krant stuurde en die ( heel fragmentarisch 🙂 ) verscheen op 26/10 ( meningen-brief vd dag) Hier het complete ‘ ongekuiste ‘ epistel , misschien heb je er iets aan wanneer je nog eens op ‘de kap’ (volkomen terecht overigens)- van ‘mijn ‘ RSCA zit. Groetjes Marc

    Where did we go wrong?? (Novastar – 2000)
    Na opnieuw een nieuw dieptepunt ( how low can you get?) en de zoveelste stoelendans, blijven de namen van de schuldige(n) voor deze nooit geziene impasse bij het eens zo fiere Anderlecht opborrelen. Wat voor de ene een held is, is voor de andere een schurk en omgekeerd. Fans eisen een nieuw bestuur en hebben daarbij hun verlanglijstje met onontbeerlijke skills klaar. Onze voorzitter – voor velen momenteel de kop van jut- had het over een ‘Een totale cultuuromslag realiseren’. Helemaal mee eens , alleen is mijn vrees dat hij daarmee niet op het oog heeft wat deze omslag moet inhouden. Ook uit de talloze reacties in diverse media blijkt dat onze supporters net als onze voorzitter één essentiële eigenschap over het hoofd zien : integriteit of in ons geval het gebrek eraan .
    Niet verwonderlijk eigenlijk, we hebben in ons landje 3 sporten die er qua populariteit bovenuit steken. Wie de ereplaatsen bekleedt , wielrennen of voetbal, is niet zo duidelijk. Dat is wel het geval voor de absolute nummer één : SJOEMELEN dé nationale sport bij uitstek, op alle mogelijke manieren & domeinen.
    Zou het bijvoorbeeld kunnen dat het eigenbelang in combinatie met een dikwijls – op zijn zachtst gezegd – verwerpelijke manier van zaken doen de hoofdoorzaak is van onze onstuitbare teloorgang?
    Wat nu volgt tik ik met pijn in het hart maar zelfs een die hard fan kan niet alle bullshit blijven slikken.
    RSCA is steeds prominent aanwezig wanneer er ’anomalieën’ in ons voetbal opduiken, vroeger en nu. Reeds in de jaren tachtig met de zaak Bellemans (zwart geld) moesten meerdere clubs een mea culpa slaan, de onze niet in het minst. In de jaren negentig ( na Bosman arrest: speler krijgt vrijheid na beëindigen van zijn contract) werd de invloed van spelersmakelaars groter en groter. Ook bij deze dubieuze tendens kon RSCA niet achterblijven. Het mag-het-daglicht-niet-zien geritsel tussen makelaars en management steeg met de jaren. Kan tot op vandaag nog verschillende ‘akkefietjes’ opnoemen ( zaak ‘propere handen’ enz… Enz..) waar ons management/speler(s) in min of meerdere mate bij betrokken waren. Over één zaak kan ik het echt niet hebben, blijft na al die jaren TE pijnlijk. Toen viel de enige man waar ik in de voetbalwereld echt naar opkeek van zijn voetstuk en verdween mijn naïef vertrouwen dat slinkse zaken enkel bij andere ploegen gebeurden , toch niet bij Royal Sporting Club Anderlecht. Hoe goedgelovig kan je zijn, weet ondertussen beter: In voetbalmiddens heerst de wet van de jungle, Iedereen foefelt dus wij ook, komt allemaal zo nauw niet.
    Bij de meeste betrokkenen primeert het persoonlijk profijt boven het belang van paars-wit, sorry voor de enkeling die niet zo was/is. Hebzucht nietwaar, een euvel nog prominenter aanwezig in de voetbalwereld dan in het dagelijkse leven.
    Naar aanleiding van een overlijden binnen onze club, hoorde ik de voorbije weken het woord loyauteit om de haverklap vallen. Met alle respect, waar eindigt loyauteit en begint medeplichtigheid?
    Zolang er resultaten waren werd alles met de mantel der liefde toegedekt, het doel heiligt de middelen. Vroeg of laat tuimelt zo’n kaartenhuisje ineen, bij ons is dit de laatste jaren in versneld tempo gebeurd. Schreeuwen dat er “lijken uit de kast vallen” terwijl je zelf in andere dubieuze deals een soortgelijke methodiek, met veel grotere bedragen als inzet, toepast. Een gewone sterveling zou zich dan heel nederig opstellen, in big- business middens is het blijkbaar bon-ton om dan nog luider te brullen. Schaamteloos, weet je wel .
    Er onmiddellijk bijzeggen dat Dé schuldige voor onze teloorgang niet enkel terug te voeren is naar de zakenman hier boven beschreven, was het maar waar. Neen , het is de verantwoordelijkheid van velen die door de jaren heen een totaal gebrek aan normen en waarden etaleerden. Uiteraard beginnen niet alle bewindsvoerders met slechte bedoelingen, doch de wanpraktijken zijn te diep geworteld, zijn deel geworden van onze bedrijfscultuur. Als enkeling sta je daar machteloos tegenover : je kan je ‘aanpassen’, blijven inbeuken tegen de bestaande cultuur en (figuurlijk) geliquideerd worden, zélf opstappen of… ziek worden.
    De pers heeft het over een ploeg in West-Vlaanderen ( de naam ontglipt me nu even) die o.a qua financiële mogelijkheden de andere ploegen mijlenver achter zich laat. Heel juist , alleen las ik vele jaren terug precies hetzelfde in verband met RSCA, waar het geld toen ook vlotjes binnenkwam, maar jammer genoeg ook even vlug buiten stroomde. Toegegeven de bedragen waren dan van een iets andere orde , maar ook de transferprijzen waren navenant. Waar is al dat geld naar toe, enkel naar nog maar eens een mislukte transfer?
    Tabula rasa is wellicht de enige kant & klare oplossing om onze favorieten terug op het juiste spoor te krijgen, maar waar vind je een integere multimiljonair met paars-wit bloed?
    Nu en dan tovert men DE ultieme oplossing ( nieuwe- voorzitter,- eigenaar,-trainer- middelmatige spelers ,- TD, -CEO enz enz..) uit de hoge hoed. De grootste surprise van de chef was alvast de aanstelling van een speler/coach. je verwacht zo iets eerder bij bijvoorbeeld FFF Brussels (met alle respect voor deze fiere leider in 4de provinciale D Brabant) niet bij de record kampioen van ons land.
    Achteraf blijken dit merendeels ‘truken van de foor’, andermaal een zeepbel. Het enige wat men daar wil mee bereiken en waar men vreemd genoeg steeds in slaagt, is dat de kudde – wij dus- opnieuw een tijdje gesust zijn. Ja, zoals nu met andermaal een nieuwe Coach. Overigens, zijn het niet zij die de vorige trainer van het Dudenpark naar het Astridpark loodsten, die zich zélf ernstig in vraag zouden mogen stellen? Maar zo werkt dat niet in voetbalmiddens. Ex-Coach verdwijnt met zakken vol geld, wij blijven rustig zitten.
    Waarom RSCA blijkbaar meer te lijden heeft onder dergelijke toestanden dan andere clubs? Misschien heeft men ‘ op een ander’ eerder ingezien dat het roer moest worden omgegooid, misschien komt hun gefoefel later nog aan de oppervlakte, wie zal het zeggen. Het feit dat onze club de voorbije jaren bestuurd werd als was het een kiekenskot met steeds wisselende kiekens, heeft ons zeker geen goed gedaan , wie weet zelfs finaal de das omgedaan.
    In geen enkele tak van het bedrijfsleven kan een onderneming floreren waar het personeelsverloop zo groot is. Nu en dan eens nieuw bloed is onontbeerlijk, een constante ‘position switch’ creëert complete chaos, met minder controle en een om de haverklap wijzigende visie.
    Ondertussen blijft de echt gedupeerde verweest achter : de trouwe supporter, die nauwelijks kan geloven hoe we op een korte tijd , laat ons zeggen 10 jaar, van de Belgische top en Europese subtop zijn afgegleden naar het niveau van kleurloze meeloper in de Jupiler Pro League & nummer Honderddrieenvijftig op de Europese clubranking ( net voor het Noord-Ierse Lindfield, jawel)
    Maar aan alle geduld komt een einde, we zijn goed maar …. geen speelgoed! **
    ** is uiteraard geen oproep tot marginaal gedrag, maar wel een wanhopige kreet om uit te drukken dat zélfs de trouwste supporters er ‘ras-le-bol’ van hebben . Trop is te veel

  10. Beste Hans, met veel genoegen lees ik al jouw columns, zo ook die over de Sportparia. Daarin wordt gesteld dat Qatar en Saoudi Arabië samen de OS zouden willen organiseren. Dat zou me sterk lijken, gezien de (geo?- en onvermijdelijk religieus-)politieke spanningen tussen die 2 landen. De symboliek van samen de OS organiseren zou wel de ultieme détente op het Arabische schiereiland kunnen inleiden.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s