Onderwaterfaaaze

Met stijgende verbazing de voorbeschouwingen gelezen van de analisten, specialisten en journalisten, al of niet onder de vorm van protcast.

Anderlecht zal er weer staan, of minstens meedoen met de eerste vier… Club Brugge herleeft onder Ronny Deila… Dat stond er nog voor ze een competitiewedstrijd hadden georganiseerd.

Antwerp zou moeten bevestigen en won gisteren zoals het vorig jaar won, zakelijk. Bevestigen zou lastig zijn zonder Calvin Stengs, die voor een armere club koos, maar wel in Nederland. Dat zegt wat over de aantrekkingskracht van onze competitie.

AA Gent heeft een nieuwe verdediging en een nieuwe eigenaar en zou weer voorin moeten meedraaien. Valt nog te bezien. Union, dat ging niet meer lukken na drie braindrains op rij. En zie: Union won vrijdag voor de zevende keer op rij van een zo goed als kansloos Anderlecht, waar – je verzint het niet – de supporters na één verlieswedstrijd al verhaal gingen halen.

Heeft dan niemand de moed om te zeggen dat augustus de soldenmaand is, of het equivalent van de jaarlijkse braderie in uw wijk, buurt, dorp of stad? Dat bij de meeste clubs minstens nog drie goede spelers worden verkocht voor veel geld en dat met dat geld net iets minder dure spelers worden gehaald in de hoop dat ze later (lees: zo snel mogelijk) op de braderie kunnen worden uitgestald? Begin september, dan begint de competitie echt.

Daarom graag een woordje over een sport waarin dat allemaal niet van tel is. Een pure sport waarin techniek, fysiek, fysiologie, fysionomie, karakter en wetenschap overheersen en waarin het steeds sneller gaat, ondanks die technologische setback met het pakkenverbod van vijftien jaar geleden. Zwemmen dus.

Tenzij u de eenkolommertjes verslindt, zal het u wellicht met dank aan onze voetbal/koersmedia zijn ontgaan, maar gisteren was de laatste dag van het WK zwemmen, gehouden in het Japanse Fukuoka. Wat moet u onthouden?

Dat het fenomeen David Popovici uit Roemenië sinds het breken van het wereldrecord op de 100 meter vrije slag vorig jaar geen deuk in een pakje boter meer zwemt op kampioenschappen. Althans voor zijn doen. Hij haalt nog wel finales, maar het wonderkind keerde terug uit Japan zonder één medaille. Hij zei: “Ik denk dat ik het anders zal moeten aanpakken. Meer en beter trainen.”

Dat er acht wereldrecords zijn gebroken: vijf bij de vrouwen, twee bij mannen en één bij de gemengde aflossing.

Dat Australië of de VS – afhankelijk van of u olympisch (goud eerst) dan wel Amerikaans (totaal eerst) telt – de medaillestand hebben gewonnen. Slimmeriken zullen nu beweren dat de Chinezen met hun veertig medailles waarvan twintig gouden op één staan, maar dat is inclusief duiken en alle andere waterpret. Telt niet mee. Zwemmen, daar gaat het hier om.

Australië heeft op 25 medailles 13 keer goud gepakt, dat is fenomenaal goed. De VS hebben 38 plakken en slechts 7 keer goud gewonnen. Die gaan nog een stapje zetten tegen volgend jaar, let maar op. Australië kon bijna zwemmen in de eigen tijdzone, dat scheelt ook weer een slok op een borrel als ze volgend jaar naar Parijs komen.

De Europeanen, daar was het naar uitkijken. De Britten pakten amper twee keer goud op een totaal van acht, maar acht uur terug naar het oosten presteren is geen sinecure. Die zetten nog stappen. Dat geldt ook voor de Fransen, die vier gouden medailles wonnen op een totaal van zes, met dank aan Léon Marchand (drie) en Maxime Grousset (één).

Opvallend, de vier Franse gouden plakken zijn behaald op de zwaarste afstanden: de twee wisselslag- en de twee vlinderslagnummers. Zeg nog eens dat de Fransen niet willen werken.

Die Grousset is een apart verhaal. De jongen groeide op in Nieuw-Caledonië. Wie dat spontaan weet te vinden steekt zijn vinger op. Neen? De archipel ligt in de Stille Oceaan ten oosten van Australië, ten zuiden van Vanuatu, ten westen van Fiji en ten noorden van Nieuw-Zeeland. Palmbomen, wit zand en de rest… Dichter bij het paradijs geraak je niet, maar op een dag zag Maxime het licht en besloot dat hij in fucking Amiens wilde gaan trainen. Om olympisch kampioen te worden. Het zal hem nog lukken ook.

Hij en Marchand zijn de grote Franse hoop voor volgend jaar in Parijs. Marchand is de nieuwe Michael Phelps, wiens laatste record hij op dit WK van de tabellen haalde. Het is nu al hunkeren naar de Spelen als Sidney Appelboom hem mag becommentariëren. Babbelboom (met alle respect) kent zijn sport én hij heeft taalgevoel. Hoe hij straks de fenomenale onderwaterfase van Marchand zal bewieroken en vooral uitspreken als ‘onderwaterfaaaze’, pure olympische erotiek.