Hoogmis

De intrede, zo heet het begin van een mis. (Leert Wikipedia aan ondergetekende, die niet is gedoopt.) Tot en met het slotlied kan zo’n eucharistie maximaal 28 etappes omvatten.

De Vlaamse hoogmis van de koers telt maar vijf stationnetjes, is gisteren begonnen en eindigt op 7 april net over de grens, in Roubaix. De intrede gisteren zag al meteen de zegening van de wereldkampioen.

Het is altijd goed om de snelle koppen van de nieuwssites te raadplegen. De Telegraaf, Nederlands grootste krant: ‘Overtuigende Van der Poel soleert naar prachtige overwinning.’ Brabants Dagblad, lokale Nederlandse krant: ‘Fenomenale Van der Poel soleert naar zege in E3.’ De Standaard: ‘Van der Poel wint voor het eerst E3, maar Van Aert hoeft niet te wanhopen.’ Het Nieuwsblad: ‘Oppermachtige Van der Poel soleert, Van Aert komt ten val.’ Het Laatste Nieuws (en ook deze krant): ‘Val op Paterberg nekt Van Aert in E3, Van der Poel knalt solo naar triomf.’

Het is maar hoe je het bekijkt. Mathieu van der Poel reed in zijn regenboogtrui twee minuten weg van het hele veld om dan freewheelend nog anderhalve minuut over te houden. Dat ging zo.

Hij zorgde in de aanloop naar de Paterberg – u weet wel, daar waar die weg is hersteld na die verzakking – dat hij als eerste de kuitenbijter kon oprijden. Dat was goed gezien, want dat had zijn voordelen. In de E3 staan geen afsluitingen op de Paterberg en dus trok hij door in het gootje.

Hier moet tussendoor nog iets van het hart. De organisatoren van de E3 gaan er prat op dat zij op geen inspanning kijken om het parcours veilig te houden. In sommige straten waren zelfs jonge boompjes in Boplan gehuld. Het is dan ook een raadsel waarom de marketeers van Harelbeke het niet de moeite vonden om zowel op de Paterberg als de Kwaremont (de oude bergop en de nieuwe bergaf) voor veilige passages te zorgen. Baskische toestanden waren het, met die mensenzee op de middenberm. De moderne koers met deze generatie renners biedt genoeg spektakel van zichzelf om er die toestanden niet nog eens bij te moeten nemen.

Goed dus, we waren bij dat gootje op de Paterberg, speeltuin van Van der Poel. De betere en vooral de meest frisse chauffeur van het pak zijnde, wist hij dat de rest moeite zou hebben om hem te volgen. Meer zelfs, Wout van Aert reed derde achter Van der Poel, wilde volgen, maar knoeide en kwam ten val. Eigen schuld dikke bult, meer was er niet aan. Vervolgens reed de tijdrijder Van Aert in geen tijd twintig seconden van het gat dicht, maar bleef hangen op tien tellen.

Een veeg teken? Jawel, in de Karnemelkbeekstraat deed Van der Poel er weer tien seconden bij en op de Tiegemberg nog eens vijftien. Na 180 kilometer was Van Aert al choco gereden en dat was hem ook duidelijk aan te zien. Op vijf kilometer van de aankomst zou hij nog worden bijgehaald door zijn concullega Jasper Stuyven, die hij met plezier de tweede plek gunde.

In een hoogmis is het gloria een hoogtepunt, net als de geloofsbelijdenis. Weeral zegt Wikipedia: alleen op zondag. Dat treft. Volgende week zondag is het tijd voor het hoogtepunt van de wielerhoogmis, gloria in Oudenaarde. Nog een week later volgt de geloofsbelijdenis tussen Parijs en Roubaix.

Lang niet zeker of Van der Poel dan ook met het wierookvat zal zwaaien. Nog minder zeker of Van Aert dan aan de beurt zal zijn. Vanuit het oogpunt van de Belg was het absoluut niet geruststellend hoe hij gisteren al voor zijn val de koers moest ondergaan en steeds moest reageren op de mokerslagen van Van der Poel in plaats van zelf de wedstrijd in handen te nemen.

Hoogtestage gehad in de warmte en aanpassing aan het zeeniveau en het kille weer, allemaal goed en wel, dit was de voorbije twee jaar wel de eendagsklassieker die hij kon winnen. Vorig jaar zelfs tegen diezelfde Van der Poel en Tadej Pogacar.

In een krant verscheen een lijstje van de vijftien grote eendagsafspraken in de eerste helft van het jaar en wie (Van Aert of Van der Poel) de voorbije jaren welke wedstrijd had gewonnen. Tot gisteren stond het zeven tegen zeven, met dan al een duidelijk voordeel in kwaliteit voor de Nederlander. Die heeft de voorbije jaren net zoals Van Aert de Strade Bianche, Milaan-Sanremo en de Amstel Gold Race op zijn rekening gezet, maar daarbij nog de Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix en de Brabantse Pijl.

Na gisteren is de stand acht-zeven, nog meer in het voordeel van Van der Poel met die E3 erbij. Voor de volgende veertien dagen is alle duidelijk: Van Aert moet niks, behalve dan winnen in Oudenaarde of Roubaix.