Baby Pep

Ineens stond het er: de naam Vincent Kompany op de shortlist die rondging bij Bayern München, dat op zoek was naar een vervanger voor Thomas Tuchel. Scepsis was de reactie.

Een dag later wist de gespecialiseerde pers te melden dat die naam nogal hoog op de shortlist stond, of althans steeds hoger was komen te staan nadat al wie voor hem stond beleefd neen had gezegd tegen de Rekordmeister.

U moet weten dat 2023-’24 een compleet rampseizoen was. Een ramp voor Bayern betekent niet kampioen spelen, ook niet tweede eindigen, maar gewoon plebejisch derde. Geen eerste was geleden van 2012, geen tweede van 2011.

Derhalve waren ze bij Bayern zoekende, maar naar wat of wie? Naar een messias die hen de weg kon wijzen, maar toch niet naar een coach die een keertje kampioen was geworden in de Championship en daarna weer kansloos was gedegradeerd? Toch niet naar een coach die door de Engelse analisten overdreven naïviteit en gebrek aan ervaring werd verweten?

Blijkbaar wel. Eergisteren berichtten de media dat Kompany en Bayern eruit waren, er restte nog de vrijgave (tegen betaling uiteraard) vanwege Burnley.

Deze transfer wekt verbazing. Een team dat sportief geregeld tot de top vier van Europa behoort en commercieel jaar na jaar Europese top is dat kiest voor een trainer die het voorbije seizoen 5 van zijn 38 wedstrijden wist te winnen, van alle ploegen op twee na het minst scoorde en op twee na de meeste goals tegen kreeg, met een degradatie als gevolg.

De meeste waarnemers en analisten van het Engelse voetbal, de pundits genaamd, waren al verwonderd dat Burnley halfweg het seizoen Kompany nog niet op straat had gezet. Verbijsterd waren ze toen bleek dat Kompany onaantastbaar ook volgend seizoen op Turf Moor aan het seizoen zou beginnen. Nu vallen ze helemaal van hun stoel. Anderen moeten het maar opzoeken: de carrièremove van Kompany is op dat niveau wellicht nooit eerder vertoond.

Het zegt alles over de paniek bij Bayern, zo wil de algemene teneur. Dat is Kompany geweld aandoen. Het zegt vooral alles over Kompany en de verwachtingen die deze jonge coach losmaakt.

De Bundesliga is voor Kompany geen onbekende. Voor Manchester City speelde hij bij Hamburger SV. Niet al te vaak, dat dient gezegd, slechts 54 wedstrijden waarvan veel invalbeurten over twee seizoenen.

Deze krant, in de persoon van uw dienaar, is hem daar in Hamburg ooit gaan opzoeken. Hij was toen weer even geblesseerd – ‘de man van glas’ was zijn bijnaam – maar op zijn 21 evengoed de eloquente seigneur die hij nog steeds is. In het salon van zijn hotelsuite lag zijn lectuur ter ontspanning: De geschiedenis van de Israëlisch-Arabische oorlogen, maar dan in het Frans. Daar moet hij nu even niet over beginnen in Duitsland, maar dat zal hij wel weten.

Zijn vertrek uit de Bundesliga, daar waren we ook halvelings bij want dat speelde zich af in de coulissen van de Olympische Spelen van Peking in 2008. Na de groepsfase in het voetbaltoernooi (en een lichte blessure) werd hij geacht terug te keren naar Duitsland, wat hij vertikte. Onder het mom dat hij zijn paspoort was vergeten bleef hij nog even in China, kwestie van zijn zaakwaarnemers de tijd te geven Hamburg te overtuigen dat hij het daar voor bekeken hield. Hij reisde door naar Manchester, de stad van zijn vrouw en de rest is een hele mooie geschiedenis.

Dat vreemde gedoe zal straks allemaal worden opgerakeld, is het niet door de gewone media, dan wel door de krant Bild die zowat kantoor houdt op Bayerns Leistungszentrum aan de Säbener Strasse.

Dat Bayern heet een puinhoop te zijn, geen enkele trainer wilde er zijn vingers aan verbranden. Onthoud wat hierna volgt: als er één dit kan overleven, dan wel Kompany, polyglot met een bovengemiddeld IQ en vooral EQ. Als er één die puinhoop kan opruimen, dan wel Kompany. Noteer: Bayern wordt volgend jaar weer gewoon kampioen en Kompany zal op zijn 39ste zijn eerste echt grote triomf op zijn trainerspalmares kunnen bijschrijven. Revanche nemen op de Bundesliga, in de Bundesliga, wie had ooit gedacht?

Baby Pep wordt een hit. Het voetbal dat Kompany wil spelen, is dat van Pep Guardiola, de trainer die hij heeft ingeslikt. Met Anderlecht lukte dat haast nooit, met Burnley alleen in de Championship. Bij FC Hollywood mag hij met een sterrenensemble aan het werk. Slagen bij Bayern en de weg ligt open voor een terugkeer door de grote poort naar Manchester en alle andere Europese grootheden. Zo zal hij het ongetwijfeld ook aan Carla en de kinderen hebben verkocht.