Kirsty for president

De kandidaat-opvolgers van Thomas Bach als voorzitter van het Internationaal Olympisch Comité zijn bekend en er is een record gesneuveld. Tot de verkiezing van Jacques Rogge als achtste IOC-voorzitter waren er één keer vier kandidaten bij een nieuwe verkiezing. Dat was in 1925 toen de Belg Henri de Baillet-Latour werd verkozen.

Rogge moest het in 2001 tegen vier anderen opnemen en Bach moest in 2013 afrekenen met vijf IOC-leden. Voor deze verkiezing van de tiende IOC-voorzitter in de geschiedenis van de sport hebben zich niet minder dan zeven IOC-leden gemeld en het dient gezegd, er zitten een paar rare namen tussen.

Johan Eliasch is wel de opmerkelijkste figuur. De man is 62, miljardair, voorzitter van de internationale skibond, en heeft een Zweeds en Brits paspoort. He ticks all the boxes, schreef een Engelse collega, op één na: Eliasch is nog maar IOC-lid sinds 25 juli. Van arrogantie gesproken. Nog geen enkele serieuze sessie als lid meegemaakt en meteen al voor het hoogste ambt gaan, in dat milieu is dat een zelden geziene zelfmoordmissie. Het mag bevreemden als hij in maart volgend jaar één stem krijgt.

Wie tussen de lijnen leest in het document over de verkiezingsprocedure van de ethische commissie onder voorzitterschap van Ban Ki-moon (ex-VN) kan niet anders dan vaststellen dat vijf van de zeven kandidaten te oud zijn. De leeftijdslimiet ligt bij 70 en Seb Coe (68 eind deze maand), Morinari Watanabe (65), Juan Antonio Samaranch (65 op 1 november), prins Feisal al Hussein van Jordanië (over drie weken 61) en tafelspringer Johan Eliasch (62) kunnen maximaal een eerste termijn van acht jaar vervullen.

Na die eerste acht jaar moeten ze weg en voor sommigen onder hen (Coe, Watanabe, Samaranch) zullen er zelfs onderweg in hun eerste zit uitzonderingen op de leeftijdslimiet nodig zijn. Coes IOC-lidmaatschap kan bijvoorbeeld worden verlengd, maar slechts tot 2030. Alleen zit hij bij het IOC als voorzitter van World Athletics en dat mandaat loopt af in 2027.

Alleen de prins van Jordanië kan tot 2035 worden verlengd, maar ook dat volstaat niet voor twee termijnen. Een uitzondering maken op het Olympisch Handvest zou een slecht signaal zijn. Het is die overweging die Bach ertoe heeft aangezet om af te zien van een derde termijn.

Samaranch, het zoontje van de belangrijkste voorzitter sinds Pierre de Coubertin, die aan het eind van zijn mandaat net niet werd uitgespuwd, is ook kandidaat. Is dat om de nagedachtenis aan zijn pa in eer te herstellen, dan wel zijn vadercomplex van zich af te werpen? Hij lobbyde zich een ongeluk in Hôtel du Collectionneur tijdens de Spelen, maar of dat zal volstaan, is nog maar de vraag.

Twee van de zes kandidaten kunnen de volledige twaalf jaar (acht voor een eerste termijn en vier voor een eenmalige verlenging) uitzitten. Dat zijn de Fransman David Lappartient (51) en de Zimbabwaanse Kirsty Coventry (41), op voorwaarde dat ook Lappartient een volwaardig IOC-lid wordt. Voorlopig is hij ex officio gecoöpteerd, dus zoals Coe vanuit zijn bondsvoorzitterschap.

In het genre tafelspringer scoort Lappartient hoog. De man regeert met ijzeren vuist over de internationale wielerunie UCI, een disfunctionele bond die er niet in slaagt zijn atleten te beschermen. Hij is daarnaast voorzitter van het departement Morbihan en van het Franse olympisch comité en hij zet zich achter de kandidatuur van de Franse Alpen voor de Winterspelen van 2030.

Coventry is dan weer de opvallendste naam en de favoriet van de uittredende Bach. Dat laatste is niet onbelangrijk als je weet dat 81 van de 111 stemgerechtigde IOC-leden onder Bach zijn gecoöpteerd en Coventry zelf een van de eersten van de Bach-lichting was.

Ze is nog maar de tweede vrouw die zich ooit als kandidaat presenteert. De eerste was Anita DeFrantz in 2001. Zij was kansloos in het oude IOC omwille van een aantal ‘nadelen’: vrouw, lesbisch, zwart en Amerikaans.

De nadelen van 2001 zijn de troeven van 2025: Coventry is vrouw, jonge moeder, Afrikaanse, maar wel blank. En ze heeft drie gouden medailles gewonnen in een belangrijke olympische sport als zwemmen, één meer dan Coe.

Haar enige nadeel is haar beperkt trackrecord als leidinggevende, met uitzondering dan van een ministerpostje. Met een stevig uitgebouwde IOC-staf en administratie mag dat geen probleem zijn. Op 21 maart 2025 zal de witte rook uit de schouw van het Peloponnesische luxeresort Costa Navarino de consecratie van de tiende sportpaus aankondigen. Een pausin is niet ondenkbaar.