Terug naar af

Twintig procent minder brengt het Belgische tv-contract het profvoetbal de komende vijf seizoenen op. Dat is een evolutie in lijn met de rest van de Europese secundaire voetbalmarkten.

Het Belgische tv-contract brengt vanaf volgend seizoen 84,2 miljoen euro op. Tot en met 2024-’25 was dat 103 miljoen. Als de nieuwe oude rechtenhouder DAZN – let op, over afzienbare tijd in Saudi-Arabische handen – winst maakt, zou daar nog iets bij kunnen komen en zou het meer dan 90 miljoen kunnen worden.

Met de nadruk op zou. Als de Europese tendens wordt gevolgd, gaat het vanaf nu alleen nog bergaf. De recentst toegekende rechten zijn die van het Duitse profvoetbal. Die stonden al historisch laag, maar stegen niettemin niet. DAZN is ook daar een van de rechtenhouders.

De Franse tv-rechten zijn gehalveerd, toevallig of niet maar daarom niet minder pijnlijk, nadat de private kapitaalsverstrekker CVC zich voor 13 procent of 1,5 miljard euro had ingekocht in de mediapoot van de Ligue de Football Professionnel.

De Franse clubs kregen daardoor een kapitaalsinjectie en dat was nodig nadat Mediapro in 2020 na vier maanden al de stekker had getrokken uit een tv-contract dat meer dan 800 miljoen euro waard was. Tegelijk werd door de clubs flink geleend en dat moet nog worden terugbetaald. Analisten wezen al op het virtuele failliet van het Franse profvoetbal dat de voorbije jaren recordverliezen boekte, met uitzondering dan van PSG dat 200 miljoen eiste en kreeg van de CVC-deal.

De naam CVC kwam deze week ook in België even bovendrijven, via een gestuurde mediacampagne waarvoor de populaire sportkranten zich graag lieten gebruiken. CVC zou de Pro League kunnen bijstaan in de oprichting van een mediakanaal, waarmee het dan de eigen rechten zou vermarkten en zelfs uitzenden. Wie dat leest en ook maar iets afweet van wat tv allemaal kost en wat dat Belgische voetbal maar voorstelt denkt meteen aan 1 april.

Dat CVC plots op tafel lag, hoeft niet te verwonderen met Anderlecht-voorzitter Wouter Vandenhaute als lid van de raad van bestuur van de Pro League. Hij investeert samen met de Belgische CVC-topman Geert Duyck via hun bedrijf Mauvavie in Anderlecht. Vijftien jaar geleden was CVC al via Vandenhaute in beeld als investeerder in het hervormde profwielrennen. Dat plan (Cycling 2020) knapte af op de onwil van de ASO en de Tour.

Uiteindelijk heeft de Pro League toch eieren voor haar geld gekozen. Dat is wijs, al zal dat niet helemaal naar de zin zijn geweest van Anderlecht en Club Brugge die best wel wat meer risico hadden willen nemen, bijvoorbeeld met een eigen zender. De andere clubs dachten van niet.

Die passen nu beter op hun tellen, want voor zover bekend zijn de verdeelsleutel en het competitieformat nog niet afgeklopt. Dat zijn pas twistpunten en vooral dan de verdeelsleutel. Club Brugge denkt inmiddels dat het beter is dan de andere grote zes clubs en de G6 vindt dat ze beter zijn, en dus meer geld moeten krijgen, dan de K12.

De Belgische verdeelsleutel is nu al de minst solidaire van de West-Europese voetbalcompetities. Alle stijgingen in het verleden van de tv-rechten zijn gebruikt om de grote clubs beter te bedelen. Als nu nog eens een daling wordt gebruikt om de kleintjes te benadelen, wordt dat een pijnlijke zaak voor clubs die soms tot 30 procent van hun omzet uit tv-rechten halen.

Een clubleider wees erop dat er nog mogelijkheden waren om de markt in het buitenland te verkennen. Dat is onzin. De interesse voor buitenlandse investeerders in de Belgische clubs is erg groot. De interesse in de Belgische uitzendrechten en de competitie is dan weer nul.

Achttien van de 28 profclubs zijn in buitenlandse handen. Die buitenlanders zitten hier niet voor titels of omdat de competitie zo aantrekkelijk is en de tv-rechten zo makkelijk te vermarkten zijn. Ze zitten hier om winst te maken op goedkoop ingevoerd of goedkoop opgeleid voetbaltalent, een handeltje dat door de overheid jaarlijks ten belope van 200 miljoen euro wordt gesubsidieerd.

Op het Monopoly-bord is het Belgische profvoetbal op het vakje ‘terug naar af’ terechtgekomen. Tegelijk met het afkalven van de tv-rechten dreigt het verlies van goksponsoring, komen straks die 200 miljoen euro lastenverlagingen weer in beeld samen met de kosten voor ordehandhaving en zal de niet te vermijden hervorming van de transfermarkt resulteren in lagere inkomsten uit mensenhandel.

Omwille van de combinatie van dat alles zou de buitenlandse invasie sneller dan gedacht een exodus kunnen worden. Zo heeft elk nadeel altijd weer zijn voordeel.