
Haatgedreven
Ik heb te doen met Eli Iserbyt. Die zal de eerste zijn om zich daar lichtjes over te verwonderen na een minder gesmaakte column jaren geleden waar hij zich uiterst verbolgen over toonde. Het medeleven is in dezen evenwel oprecht.
Zijn belager van op de Koppenbergcross, die hem op 1 november van vorig jaar een volle pint bier in het gezicht gooide, komt ervan af met een waarschuwing. Je mag het wel nooit meer doen, zegt het gerecht in een brief.
“De feiten zijn bewezen en de verdachte kreeg een waarschuwing per brief dat hij geen nieuwe feiten mag plegen. Doet hij dat wel, dan zal het dossier worden heropend.” De mildheid van het vonnis is wellicht een gevolg van het mea culpa van de dertiger uit Ronse. Die had kort na de feiten een mail gestuurd.
Daar stond onder meer in: “Mijn gedrag valt niet goed te praten, maar het besef is er wel wat ik fout heb gedaan (…) Ik had gedronken, maar dit mag zeker geen excuus zijn om dergelijke handelingen te doen. Ik zal dan ook nooit nog een cross bijwonen, want mensen zoals ik horen daar niet thuis.”
Dat laatste klopt helemaal. Of hij het meent, daaraan kan worden getwijfeld. Hoe ook, Iserbyt kan daar niks mee en hij was dan ook terecht verontwaardigd. Die seponering of vrijspraak – wat het niet is, maar waar het op neerkomt – raakte bekend enkele dagen nadat Mathieu van der Poel een volle bidon tegen zijn hoofd kreeg gegooid terwijl hij met een goeie 45 per uur over slechte kasseien dokkerde.
Ook die bidongooier, een bijna-dertiger uit Waregem, is al snel tot een knieval overgegaan. Hoewel, zo snel was dat nu ook weer niet, want hij schoot pas in actie nadat de Gentse organisator van de trip naar ‘secteur 8’ had gedreigd zelf eerst naar de politie te stappen.
De tekst die hij naar de ploeg en dus ook naar Van der Poel stuurde, was zo mogelijk nog hypocrieter dan die van de belager van Iserbyt. “Die bidon lag in het gras. Wellicht weggegooid tijdens de koers voor de junioren. Ik heb die opgepakt en gegooid toen hij passeerde. Zonder nadenken. Na een halve seconde besefte ik al hoe dom en gevaarlijk dat was. Ik schaam me al dagen echt kapot.
“Een extreem dwaze impuls, ik kan het niet anders verklaren. Of ik fan ben van Wout van Aert en zijn tegenstander wou blokkeren? Absoluut niet, ik heb helemaal geen favoriete renner eigenlijk.”
Zever, gezever. Bidons blijven daar niet liggen na een juniorenkoers. Die worden opgeraapt en meegenomen. Er wordt zelfs voor gevochten. En dat hij geen favoriete renner had, daaraan mag ook worden getwijfeld. De kleur van de bus en de geviseerde renner wijzen in een bepaalde richting, maar daar kunnen die andere favoriete renner en die favoriete ploeg weinig aan doen. Behalve dan een beetje meer winnen of zelf mee voorop rijden, dát had misschien de zeden in die grasberm kunnen verzachten.
Een bidon gooien naar het hoofd van de koploper, dat is geen extreem dwaze impuls ten gevolge van alcohol of groepsdynamiek, maar wijst op een heel bewuste daad waarover toch langer dan een paar seconden is nagedacht. Belangrijk in deze is de dynamiek achter het gooien met water, bier, urine, petjes, spuugsel en drinkbussen naar voorbijrijdende renners. Die daad is haatgedreven.
Het is niet anders: het draait om pure haat ten aanzien van een renner op wie de gooiers het toevallig niet hebben begrepen. Bij Iserbyt omdat hij Iserbyt is en vaak wint. Bij Van der Poel omdat hij zijn grote concurrent wedstrijd na wedstrijd in de vernieling rijdt. Omdat hij een ‘Ollander’ is, krijgt hij de volle laag: water, bier, urine, petje, spuugsel, een drinkbus. Om meer dan bang van te worden.
De mea culpa’s van de gooiers zijn hypocriet. De rechters die de gooiers in hun rechtbank krijgen zouden die fabeltjes moeten doorprikken. Misschien moet politierechter op rust Peter D’Hondt zijn pensioen even on hold te zetten om zo’n qua inborst doodnormale, brave kerel, aldus de advocaat van de bidongooier, een les te leren.
De media hebben hier ook een functie. Het is niet omdat ze de gooier hebben gevonden, aan de praat krijgen en zijn geschreven knieval mogen publiceren dat ze in dat narratief van de zinsverbijsterende opwelling moeten meegaan.
Een bewezen biergooier die nog eens de feiten heeft toegegeven en vervolgens vrijuit gaat, hoe kan het dat die niet eens een werkstraf krijgt? De bidongooier heeft dan weer pech dat zijn zaak wellicht in Frankrijk zal voorkomen en dat Van der Poel Franse roots heeft. Bovendien hebben ze het daar al niet begrepen op die horden Vlaamse Hunnen die één keer per jaar hun achtergestelde regio overspoelen.