Mindset

Weer eens spannend tot de laatste speeldag. Al weken zitten de voetballiefhebbers op het puntje van hun stoel en nog weten ze niet wie de landstitel zal pakken: Club Brugge voor de zoveelste keer of Union voor de eerste keer, althans in het naoorlogse voetbal?

Zouden ze bij de Pro League nog geen spijt hebben dat ze de play-offs hebben afgeschaft? Voor wie dat is ontgaan, dat zou na volgend seizoen moeten gebeuren. 2025-’26 is dan de laatste competitie met play-offs, de beste uitvinding ooit in het Belgische voetbal.

De gestelde lichamen van het profvoetbal hebben nog even om die onzalige beslissing terug te draaien. Dat zal niet gebeuren. De ambitie om minder nationale competitiewedstrijden te spelen dan de veertig van vandaag was begrijpelijk. Maar een inkrimping van de belasting op Belgisch niveau had anders gekund, met een kleinere 1A bijvoorbeeld.

Met het afschaffen van de play-offs hebben de clubs kleur bekend. Het publiek vermaak bieden is niet hun eerste betrachting. Spelers goedkoop halen en duur verkopen is hun eerste en enige bekommernis. Om de clubs meer ademruimte te geven om in Europa te schitteren moest een aan de perfectie grenzende competitieformule sneuvelen. ‘Schitteren’ moet u lezen als hun spelerswaar in Europa uitstallen. Hoe jammer toch.

Union en Club Brugge eindigen volgende week de jaargang 2024-’25 in eigen stadion. Union krijgt het leeggeknepen Gent op bezoek. Stel je even voor dat uitgerekend Gent Union afstopt en daardoor de aartsrivaal in Vlaanderen de titel bezorgt, hoe gek zou dat zijn? Geen enkele Gentenaar die daar zou van schrikken overigens.

Club mag dan weer thuis tegen Antwerp aan de slag. Ook die hunkeren naar het einde en zijn een vogel voor de kat. Toch is het volgende week in het Dudenpark te doen, waar een mentaal ijzersterk Union aan de slag is.

In de voorgaande jaren lieten ze het telkens liggen in die eindfase, maar nu hebben ze een mindset waarmee je kampioen kunt spelen. Ze wonnen halfweg de play-offs in Brugge op mentaliteit, kracht en agressiviteit, en om dat in Jan Breydel voor elkaar te krijgen moet je echt van goeden huize zijn.

Zaterdag in Antwerpen waren ze scherper dan ooit en lieten zich niet meeslepen in de festiviteiten voor Toby Alderweireld. Met hun focus is voorlopig niks mis en dat is toch opmerkelijk voor een club die jaar na jaar zijn beste spelers en succescoaches ziet vertrekken. Toch slagen ze er telkens weer in die ziel en zaligheid te behouden en die unieke sfeer in dat prachtige Dudenpark te bestendigen.

Er was natuurlijk wel wat aan te merken op die voorlaatste speeldag. Zowel Union als Club kwam op bezoek bij respectievelijk Antwerp en Anderlecht te gemakkelijk op voorsprong. Hun tegenstanders hadden evenveel of misschien wel meer aandacht voor het afscheid van hun gepensioneerde Rode Duivels dan voor de wedstrijd.

Zowel Antwerp als Anderlecht had niks meer te winnen of te verliezen. Antwerp-Union is geen beladen wedstrijd en was dat ook zaterdag niet. De eerste bekommernis was het feest ter ere van het afscheid van Alderweireld en de afbraak van de veelbesproken tribune 2. Die afbraak is niet zo belangrijk. Wat in de plaats komt, en hoe Paul Gheysens dat gaat betalen, is dat wel.

Alderweireld kwam er bij Antwerp pas in aan de 86ste minuut, toen het kalf al was verdronken. Kort daarna werd het zelfs 0-4. Niemand die erom gaf, om die vierde tegengoal. Jan Vertonghen daarentegen startte tegen Club, toch verrassend. Hij was al een paar keer ingevallen, maar Vertonghen zetten blijft niet erg slim als je weet dat Club een reactieploeg is die razendsnel aan de overkant komt.

Als je ook weet dat Vertonghen nooit razendsnel is geweest en dat begrijpelijkerwijze al helemaal niet meer is na zijn blessure, tja… Bij het eerste doelpunt kon hij geen gelijke tred houden met de bal en ook niet met Romeo Vermant in zijn rug. Met alle respect, maar hadden ze hem niet beter zijn gouden horloge gegeven bij de aftrap en hem dan in de eretribune gezet?

Het tweede doelpunt, daar kon hij niks aan doen, maar hij beging de penaltyfout die tot de 0-3 leidde. Het belang van Vertonghen voor het Belgische voetbal, in de eerste plaats de Rode Duivels, mag niet worden onderschat. Zijn belang voor de competitie Jupiler Pro League mag dan weer niet worden overschat.

Opmerkelijk dat noch de commentatoren, noch de analisten daarop doorgingen. Wesley Sonck bleef diplomatisch. “Hij loste het een paar keer goed op.” Jawel, maar twee keer niet en twee keer was het binnen.