Dokudocu

Je hangt op de bank op het terras – iPad binnen bereik – en je denkt: wat als ik nu als beloning voor het vele werk van de voorbije weken een beetje hersenloos zou wezen, bijvoorbeeld voetbal kijken? Dat had gekund, ooit, maar Play Sports is opgezegd en de app van DAZN – het dingetje van sportzender ‘Da Zone’ – komt hier voorlopig niet op de Samsung en ook niet op de portables.

Even terzijde. Het maakt niet uit wie hier de schuldige is, DAZN of de providers, fout zijn ze allemaal. Het is toch te gek voor woorden dat wij flink moeten betalen om Belgisch voetbal te kijken, wetende dat die sector jaarlijks voor 200 miljoen euro via lastenverlagingen wordt gesubsidieerd door België, dus door u en ik.

Iets verder slingert een krant van vrijdag. Het oog valt op een kop die triggert: ‘Koppels die wachten hebben vaak foute verwachtingen’ met daaronder een fotootje van een relatietherapeute en een grote foto. Hé, is dat Jeremy Doku niet? De pagina gaat open en warempel, daar staat Doku op nog twee foto’s.

De interesse is gewekt. Je leest de inleiding. Doku gaat trouwen, is de eerste zin. In de tweede staat de verklaring voor de kop. Tot de huwelijksnacht delen de gelovige voetballer en zijn zes jaar oudere verloofde Shireen Raymond de lakens niet.

Oké, dáár gaat het artikel over: geen seks voor het huwelijk. Ter allicht overbodige verduidelijking: ik ben van de generatie die soms het motto ‘eerst poepen, dan klappen’ (eerst neuken, dan praten) huldigde. Juist, dat had wat subtieler gekund, maar jaren een lief hebben en daar nooit mee naar bed gaan, dat is toch het andere uiterste.

Oké, tot daar deze discussie. Iedereen doet wat hij/zij wil zolang niemand daar last van heeft. Seks voor of na het huwelijk, daar gaat dit stukje helemaal niet over. Wel over hoe dit nieuws tot ons is gekomen en daar is niets ingewikkeld of vreemd aan. Jeremy Doku heeft het zelf verteld, aan iedereen die het wil horen. Het staat op YouTube, waar hij zijn eigen kanaal heeft.

De eerste twee van de beloofde zes afleveringen staan online en dat is precies hoe ik dit weekend hersenloos ben beziggeweest: ik heb naar Jeremy Doku gekeken, twee afleveringen van telkens een kwartier lang, en ik ben niet in slaap gevallen, net niet.

In deel 1 zien we Jeremy die terugkeert naar waar het allemaal begon, naar Borgerhout. Naar ‘de pleintje’ dat fel is veranderd (aldus Doku) waar ze ooit van zonsopgang tot zonsondergang voetbalden. Hij was voor de gelegenheid vergezeld van vrienden. Het thema van aflevering één was duidelijk: met de homies terug naar the hood, inclusief de baggy pants, dreadlocks en kruis om de nek.

Afwisselend horen we straattaal met Nederlandse klanken en gekapt Engels stro. YouTube heeft meer Engelstalige geïnteresseerden dan Nederlandstalige, vandaar. Na Borgerhout volgt Neerpede, ook flink veranderd. Tussendoor krijgen we beelden van zijn eerste wedstrijd op 25 november 2018.

Over zijn trainer Hein Vanhaezebrouck die hem die kans gaf, weinig goeds. Vincent Kompany daarentegen, die heeft een impact gehad. Zal ook wel te maken hebben met waar hij nu speelt. De hele eerste aflevering en de tweede – tot onze grote spijt – is gelardeerd met dingetjes over zijn geloof. Rare zinnen ook, die eerder passen bij bijgeloof, maar is dat geen synoniem voor alle geloof?

Bijvoorbeeld: “God heeft mij dit talent gegeven, hij kan het ook wegnemen.” Zoals G. bij een van zijn homies – ene Zacarias ‘Zaca’ Antonio – heeft gedaan, al geeft die later toe dat hij zo lui was als de neten en het heeft verbrod.

Nog een rare zin die nergens op slaat: “Werk alsof je nooit hebt gebeden, bid alsof je nooit hebt gewerkt.” Samengevat: aflevering één had weinig om het lijf en dan was het tijd voor aflevering twee. Die speelt zich geheel af in het praalparadijs voor patsers, voetballers en drugsbazen, Dubai genaamd.

Je ziet Doku zoals je hem nooit hebt gezien, maar misschien ook niet wil zien (mijn insteek, want ik hou vooral van de voetballer). In een buggy door de woestijn. In een mall in een opvallend Vuitton-shirt zoekend naar een bananapudding, dan even een bijbeltussendoortje waarna het naar de driving range gaat waar hij gaten in de tee en de wolken slaat. Vervolgens de finale: het huwelijksaanzoek op een helemaal aangekleed strand.

Einde aflevering twee van de Dokudocu.

De belofte was volledige toegang tot zijn leven. Houden die belofte, Jeremy, geef ons dan ook de huwelijksnacht. Aflevering drie, vier, vijf, zes? Wellicht wordt het zes. Deze rubriek houdt u op de hoogte wanneer de bebloede lakens in Manchester uit het raam zijn gehangen.