Tijgers en Leeuwen

Ook zonder DAZN viel er genoeg te beleven en te bekijken dit weekend. Neem nu de Yellow Tigers zaterdag in hun achtste finale tegen Polen. 3-2 verloren, maar misschien is die vijfsetter geen goede weergave van het niveauverschil. Het was eerder Polen dat een 3-1 uit handen gaf dan de Tigers die een vijfde set afdwongen.

In die vijfde set brak hen een manco op dat alle kenners van het spel na een halve set doorhebben. Linksvoor is de zwakst bezette positie bij België. Ooit was dat de spelverdeling. Hoewel nog niet 100 procent stabiel in prangende fases is dat al beter. Bedrijfszekere power op linksvoor (als Britt Herbots achteraan staat) blijft het grote manco van deze ploeg.

Geen idee of er in Europa of wie weet daarbuiten nog ergens een Belgische rondloopt die heeft afgehaakt na de affaire-Vande Broek en die bruikbaar zou zijn. Wel duidelijk is dat in deze jonge selectie talent zit dat zich kan ontwikkelen tot een 4-speelster van formaat, onmisbaar voor elke goede volleybalploeg. Deze Yellow Tigers hebben toekomst. Nu moet vol ingezet worden op kwalificatie voor de Olympische Spelen in Los Angeles.

Wat de Vande Broek-saga betreft en wat ook de uitkomst is van de derde rechtsgang in vier jaar, die is bijna achter de rug. Herbots heeft dan wel de Brabançonne aan hem opgedragen – “voor vorst, voor vrijheid en voor Gert”, zong ze – Vande Broek is voor eeuwig beschadigd.

Het mag niet verbazen als zijn vrijspraak voor grensoverschrijdend gedrag over enkele weken wordt bevestigd, maar dat doet niets af van de essentie van de zaak. Inmiddels weet heel België en daarbuiten wat voor mens de professor coaching bij momenten was. En dat volstaat. In het belang van de sport kijken we nu beter vooruit.

De meest verrassende prestatie – tegelijk in negatieve en positieve betekenis – kwam van de Belgian Lions. Als u sport niet zo vaak zou volgen, even een verduidelijking: we hebben twee nationale leeuwenselecties in België.

De Red Lions zijn de nationale hockeyploeg bij de mannen. Die zijn olympisch, Europees en wereldkampioen en dat heeft nog nooit een Belgisch team voor elkaar gekregen. Nu zitten ze heel even in een wak, maar met dit model komt het wel goed.

De Belgian Lions, dat zijn ook leeuwen. Alleen denk je soms: hebben die niet te lang in een achterafzoo in een te kleine kooi gezeten? Ook zaterdagnamiddag moesten ze tegen IJsland op het EK. Dat was hun tweede wedstrijd na het kansloze verlies tegen Frankrijk eerder vorige week.

Het commentatorduo Vandegoor-Samaey deed zijn uiterste best om IJsland voor te stellen als een te duchten team, maar dat was het dus niet. IJsland speelde als een team, maar het heeft nog nooit een wedstrijd op een EK gewonnen en wilde daar tegen onze Lions verandering in brengen.

Dat lukte heel aardig, met de hulp – het dient gezegd – van de Belgen, die op Manu Lecomte na er bij liepen als, jawel, achterafzooleeuwen. Gelukkig zit er iets in het plaatselijke water als onze nationale basketbalploegen het kwaad krijgen en net op tijd keerde ook die wedstrijd.

Bij de vrouwen in hun finale – herinnert u zich dat nog? – begonnen de Spaanse speelsters op twee minuten van het einde alles fout te doen wat ze maar fout konden doen en gaven de Europese titel cadeau aan de Belgian Cats. Bij de mannen ging het lang niet om een Europese titel maar om simpele winst van IJsland. Die begonnen op een minuut van het einde alles fout te doen en de Lions wonnen zowaar nog met zeven punten verschil.

Het Belgische basketbal verdient een betere nationale ploeg dan degene die in het Poolse Katowice rondloopt en die gisteren ook kansloos verloor van Slovenië. Voor een goed begrip, daar heeft deze selectie geen schuld aan. Ongeveer een hele basisploeg ontbreekt, ruwweg om drie redenen.

Ten eerste zijn er de NBA-spelers Toumani Camara en Ajay Mitchell die niet de status hebben van Nikola Jokic en Luka Doncic. Zij blijven in de VS om hun contract te vrijwaren. Vervolgens heb je een occasionele geblesseerde (Retin Obasohan). Ten slotte zijn er de jonge spelers die plots denken dat ze beter af zijn in de VS of waar dan ook. Zij zegden af voor de nationale selectie, om het persoonlijke groeipad te vrijwaren.

De braindrain op jonge leeftijd naar de Amerikaanse universiteiten die sinds een juridische uitspraak nu ook spelers (een stuk beter dan in België) kunnen vergoeden, is iets om van naderbij te bekijken. Als die tendens zich doorzet, heeft België straks een vijfderangscompetitie met alleen nog buitenlandse journeymen, zonder één talentrijke Belg. De nationale ploeg wordt dan helemaal een kansloos verhaal.