Ego/geopolitiek

Het fait divers van de voorbije sportweek? Toch wel dat geen 24 uur na te hebben geshined in de wedstrijd tegen Wales onze Jérémy Doku is getrouwd met Shireen Raymond. Die mevrouw kennen we nog van aflevering twee van de Doku-docu.

In een voor een doorsneemens redelijk ontluisterende scène vroeg Doku ‘zijn’ Shireen ten huwelijk op een met rode slingers en hartjes aangekleed strand. In Dubai, of wat dacht u?

When two become one, zo heette die aflevering twee van vijf, en daarin kwamen we ook te weten dat voorhuwelijkse seks onbespreekbaar was voor beiden. Ze hadden voor de gelegenheid een kamer met twee aparte bedden gereserveerd. Het hotel dacht nog wel dat ze zich hadden vergist.

Maar neen, dus mogen we ervan uitgaan dat in de nacht van dinsdag op woensdag de Doku-Raymond-verbintenis is geconsumeerd, zoals dat heet. We hopen met zijn allen op een epiloog van de Doku-docu!

Maar hét feit van de voorbije sportweek was toch wel de aanwezigheid van de zonnekoning van het voetbal Gianni Infantino bij de ondertekening van het vredesakkoord tussen Israël en Hamas in Egypte. Nooit heeft een voorzitter van een sportbond zo hoog in aanzien gestaan bij politieke leiders.

Ik stond erop te kijken toen Ruslands nieuwe president Vladimir Poetin in 2001 de ook pas verkozen Jacques Rogge na zijn stand-up in het VRT-journaal liet oppikken door zo’n zwarte KGB-limousine. Rogge ging na 9/11 ook in het Witte Huis op bezoek bij George Bush. Ferm tegen zijn goesting, hem een beetje kennende.

Zijn opvolger Thomas Bach schurkte veel liever aan bij de groten der aarde; bij vredesgesprekken was hij evenwel nooit betrokken. Maar hoe zou Infantino’s voorganger Sepp Blatter zich voelen? Als er nu één was die op dat soort ontmoetingen kickte, dan wel hij.

En wat met Michel Platini? Als Blatter hem niet had meegenomen in zijn val in 2015, dan was hij vandaag allicht de FIFA-voorzitter en niet zijn toenmalige secretaris-generaal. ‘Platoche’ – ik ken zijn stamtafeltje in Bistrot de Nino aan de haven van Cassis en ik zie hem zo zitten – zal zich hebben verslikt in zijn cappuccino bij het zien van de foto’s van die Zwitserse biljartbal (zijn omschrijving van Infantino) aanschurkend bij Donald Trump in diens finest moment.

Het is al begonnen, maar vooral 2026 tot en met 2028 worden topjaren voor wie zich een beetje interesseert in de (ego/geo)politiek van de sport. Trump is daarbij een geschenk uit de hemel. Niet zeker of de ‘operationelen’ bij de wereldvoetbalbond FIFA en het Internationaal Olympisch Comité dat ook zo zien.

Het WK voetbal wordt ook in Mexico (in drie steden) en Canada (twee steden) gespeeld, maar de VS hebben elf speelsteden. Behalve twee achtste finales worden alle wedstrijden vanaf de round of 16 in de VS gespeeld.

Opmerkelijk hoe de belangrijkste wedstrijden mooi zijn verdeeld over steden met een Republikein als burgemeester en die met een Democraat. De finale gaat evenwel door in New York, maar technisch gezien is dat Newark (New Jersey), waar de Democraat Ras Baraka burgemeester is.

Voorlopig, want als het van Trump afhangt zal er nog wat veranderen als sommige burgemeesters hun zaakjes niet op orde krijgen. Hij dreigde er al mee Boston zijn zeven wedstrijden in het Gillette Stadium af te nemen omdat burgemeester Michelle Wu het niet eens is met zijn aanpak van migranten in haar stad.

“Ik weet dat de wedstrijden uitverkocht zijn, maar je burgemeester is niet goed. Als ik denk dat de omstandigheden niet veilig zijn, dan zou ik Gianni – who’s phenomenal – kunnen bellen en zeggen: ‘Laten we naar een andere plek gaan.’ En dat zou hij doen.”

Reken maar dat ze van nu tot het begin van het toernooi in Zürich en daarbuiten peentjes zullen zweten om de onberekenbaarheid van Trump en zijn slippendrager, hun eigen baas.

Die laatste verwijzing naar Boston deed Trump tijdens een bezoek van zijn Argentijnse spitsbroeder Javier Milei, bekend van de kettingzaag. Zijn harde toon zou daarmee te maken kunnen hebben. Dat hij in één moeite ermee dreigde Los Angeles de Olympische Spelen af te nemen, zal dan weer in Lausanne op wenkbrauwgefrons zijn onthaald.

Ook en niet het minst in L.A., waar ze enkele uren eerder victorie kraaiden omwille van de 12 miljard dollar boost die de economie zou krijgen van de Spelen. “Het zal wat lastiger zijn om the Olympics te verhuizen,” schatte Trump het goed in, “maar als hij vervelend blijft doen (gouverneur Gavin Newsom, HV), zijn stad niet op orde krijgt en het daar te onveilig wordt, zal het moeten.”

Never a dull moment, van nu tot juli 2028, beloofd.