Zeepbel

Het was geen te beste week voor het Belgische voetbal.

Ze begon met de blessure van Kevin De Bruyne. Het mag dan niet precies op dezelfde plek zijn als die reparatie van twee jaar geleden, niet doen alsof dat goed nieuws is. Een hamstring is als een binnenband: als je die één keer hebt geplakt, lijkt het wel alsof de gaatjes blijven komen. Dan gooi je die beter weg.

De Rode Duivels met of zonder De Bruyne, het is een wereld van verschil. Op voorwaarde dat de rest van de ploeg zijn leiderschap aanvaardt. Hoe dat bij zijn terugkeer in het voorjaar zal gaan, dat valt nog af te wachten. Er zijn er alvast een paar die hopen op een voornamere rol. Benieuwd hoe Rudi Garcia dat ziet. Een tip aan onze bondscoach: als het om verjonging gaat, moet een coach durven door te pakken en dit lijkt het moment.

Tweede slechte nieuws: de degradatie van de Red Flames in de Nations League. Degraderen betekent dat je daarna weer kunt promoveren, maar dat is de kwestie niet. Erger is het statusverlies – dat beetje status dat ze hadden – bij de volgende WK-kwalificatie.

Onze nationale vrouwenvoetbalselectie blijft een mysterie. Gepromoot en gehypet als geen ander nationaal team, dure uitzenduren mogen vullen, maar flauwe middelmaat als het op presteren aankomt.

Hét onheilsbericht van de week kwam niet van een voetbalveld, maar vanuit de kantoren rond het Belgische voetbal. Rechtenhouder DAZN zou op korte termijn weleens de stekker uit het Belgische voetbal kunnen trekken. Dat kopten verschillende media deze week, met een kundige, niet al te vrolijke analyse.

Dat onheil is op deze plek voorspeld, eerder dit jaar. Niet helemaal in die woorden, toegegeven. Toen DAZN 10 procent van de aandelen aan Surj Sports Investment verkocht, bleef dat onderbelicht. Surj SI is een filiaal van het PIF, zeg maar de economische schatkist van Saudi-Arabië.

Toen DAZN vervolgens hetzelfde bedrag neertelde om die verschrikkelijke FIFA Club World Cup uit te zenden, wist je al hoe laat het was. De Arabieren zijn aan zet. Het valt te verwachten dat Surj na 2026 de hoofdaandeelhouder van DAZN wordt.

Saudi-Arabië, dat de echte wereldbeker in 2034 organiseert, komt daarmee in het vaarwater van Qatar. Even uitleggen: DAZN (en Surj op de achtergrond) willen vanaf 2027 de Europese Champions League in hun portefeuille. Die tender voor 2027 tot en met 2031 is zopas uitgeschreven.

Wat heeft dat te maken met Qatar? Qatar en Saudi-Arabië gunnen elkaar het licht in de ogen niet, al komt de haat vooral van Saudi-Arabië. Qatar heeft een serieuze poot in het UEFA-huis en een puur Saudisch tv-consortium zou geen kans maken op de Champions League-rechten. Als minderheidsaandeelhouder (vooralsnog) zou zo’n deal wel passeren.

En wat heeft dat te maken met de Jupiler Pro League, de Belgische voetbalcompetitie? De inschatting bestaat erin dat DAZN financieel sterker wil staan door te besparen op de televisierechten voor nationale competities.

Ontspoord

In Frankrijk wilde DAZN het aangegane tv-contract heronderhandelen tot ze in april zelf de deur werden gewezen door de LFP, de Franse profliga. De situatie die zich voordoet in België is niet geheel te vergelijken met die in Frankrijk, maar de kern van de zaak is dezelfde: een bedrijf vindt dat het te veel heeft betaald voor iets dat het heeft gekocht en wil de prijs heronderhandelen.

In België komt DAZN niet uit de kosten omdat de telecomoperatoren als Proximus en Telenet de bedragen voor de sublicentie weigeren te betalen. De evolutie van Belgische voetbalrechten is sinds de komst van DAZN ontspoord. Ooit waren die de helft waard van de Nederlandse, maar onder het vorige contract plots het dubbele en dat voor een economische markt die maar half zoveel waard is.

Inmiddels wordt DAZN uitgespuwd door het voetbalbestel en de actie van minister van Consumentenzaken Rob Beenders, die het bedrijf wil beboeten voor foute verkoopsinfo, is daarbij koren op de molen.

Van een zeepbel mag je nu eenmaal verwachten dat ze ontploft. Misschien is dit het moment om eens en voor altijd dat nationale voetbal van een gezond economisch kader te voorzien. Op maat van dit land graag. Nu subsidies in de vorm van sociale lasten en belastingkortingen weer ter sprake komen, kan men misschien eerst naar het voetbal kijken.

Die sector krijgt jaarlijks 200 miljoen euro aan lastenverlagingen. Daarmee betalen ze de 750 voetballers van 1A gemiddeld anderhalve keer het salaris van de premier en zetten tegelijk een mensenhandel op die de voorbije tien jaar 847 miljoen heeft opgebracht.