
Medelijden
Ik had met een aantal mensen te doen deze week. In volgorde van oplopend medelijden:
– Met Sam Baro, de eigenaar-voorzitter van KAA Gent, slechts een heel klein beetje. Hij is afdoende gewaarschuwd voor de (afwezigheid van) mores in het voetbal. Onder andere door mijzelf. Dat ging zo.
“Sam, weet jij wel in welke wereld je terechtkomt? Geen immoreler en amoreler sportmilieu dan het voetbal.”
Antwoord Sam: “Ik denk dat ik het weet, maar ik ga het anders doen.”
Repliek: “Ik denk dat je het onderschat. Of je bent slecht en daarom ga je in het voetbal, of je gaat in het voetbal en wordt slecht.”
Baro leert snel. Hij verloor zijn trainer aan Club Brugge en deed daarop hetzelfde: een trainer ergens anders weghalen. In overleg, zegt hij, en dat klopt, maar ‘overleg’ is hier evengoed synoniem voor ‘gepast smartengeld’.
In ondergeschikte orde is er een vorm van empathie voor de fans van KAA Gent die al meer dan tien jaar geen boegbeelden hadden zien vertrekken naar Club. Niet treuren, Buffalo’s. Denk terug aan die andere ‘Joego’, de Servische doelman Bojan Jorgacevic, in 2011 het laatste grote verlies aan de aartsvijand.
Alleen was dat was geen verlies want Jorgacevic had één rotslechte knie, waardoor hij maar aan één kant snel naar de grond kon. Gent regelde een beperkte medische screening en loosde hem maar wat graag. Die knie, Club kwam daar snel achter.
– Meer empathie is er voor Nicky Hayen, de ontslagen trainer van Club Brugge. Hayen mag zich behoorlijk bedrogen voelen. Deze zomer werd een halve basisploeg verkocht. Hij kreeg de opdracht in de kwekerij in Westkapelle een nieuwe generatie plofkippen klaar te stomen voor de internationale verkoop. Tegelijk moest hij goed presteren in Europa en de competitie domineren.
Hij zag ook hoe zijn vorig jaar terecht fel geroemde as Mignolet-Onyedika-Vanaken-Jutglà aan renovatie toe was. De eerste ligt steeds vaker in de lappenmand, de laatste werd verkocht en Raphael Onyedika spaart zich om top te zijn in de topwedstrijden met het oog op die aankomende transfer.
Twee kleine toespelingen op de onervarenheid van zijn kern volstonden om de boter te hebben gegeten bij het Club-bestuur, dat hem nooit voor vol heeft aangezien maar hem in 2024 onder druk van de tribunes een contract gaf.
Wat die tribunes betreft, het is bekend dat het gemiddelde IQ van voetbalsupporters erg laag scoort. Dat bewezen nog maar eens de reacties op het ontslag van Hayen. “Madou buiten, Rigaux buiten…” Onzin.
– Daarom: de grootste empathie is deze week voor Dévy Rigaux, de sportief directeur die spitsroeden moest lopen op de persconferentie. Neen, zijn optreden was niet bepaald sterk. De club had hem wat beter kunnen coachen.
‘Ze’ hadden het gevoel dat het op was. ‘Ze’ waren niet over één nacht ijs gegaan. Zijn opmerking dat ‘ze’ in eer en geweten hadden gehandeld met Hayen en met KAA Gent had een hoog Comical Ali-gehalte. “Ivan Leko stond erop om zelf contact te nemen met Gent.” Grappig.
Slotsom: het zetbaasje Rigaux wordt er nu door een meerderheid van Club-fans van verdacht de geliefde FCB-trainer te hebben vermoord. Compleet onterecht.
Rigaux is bij Club ooit begonnen als vertaler Spaans, vervolgens door Georges Leekens omwille van zijn aaibaarheid teammanager gemaakt. Nadat eigenaar-voorzitter Bart Verhaeghe zijn eigengereide CEO Vincent Mannaert de deur had gewezen, nam hij zelf de touwtjes terug in handen.
Verhaeghe wil absolute macht, maar komt er niet voor uit. In de picture lopen wil hij ook niet, bang als hij is van zijn tribunes. Rigaux kreeg de superpromotie tot sportief directeur, voor wat het waard was. Bob Madou kreeg dan weer het ook al holle acroniem CEO voor zijn naam. En beiden een dik salaris.
Zoals alle echte beleidsbeslissingen kwam het bevel om Hayen te dumpen direct van de Brugse capo dei capi, de almachtige Verhaeghe zelf. De toorn des volks was voor de trouwe soldaten Madou en Rigaux. Je salaris waarmaken, heet dat.
Het marsorder om Leko weg te halen bij Gent was niet geheel onverwacht gezien Verhaeghes reputatie van meest gehate mens in het Belgische voetbal. Niet alleen stoorde hij zich eraan dat met het ter ziele gaan van het contract tussen DAZN en de Pro League de andere clubs de twijfelachtige rol van Club Brugge (lees: Verhaeghe) bij het in 2022 voortrekken van voorganger Eleven weer hadden opgerakeld.
KAA Gent ging nog verder. Die dachten zo nodig mee te moeten werken aan het terugdraaien van de competitiehervorming naar achttien clubs zonder play-offs. Alleen maar goede redenen voor een strafexpeditie richting Gent en een vingerwijzing voor de rest van het Belgische voetbal.