Column Diego Neymar in De Morgen van vrijdag 29 juni 2018

Diego Neymar

Toen dinsdag de mummie Diego Maradona na de late 2-1 van Marcos Rojo tegen Nigeria uitgebreid uit het handboek Voetbalobsceniteiten citeerde, hoopte ik op een ferme hartaanval. Of minimaal het verzoek van Puma om nooit nog een T-shirt met hun logo te dragen. Bijna kreeg ik mijn zin want Maradona werd afgevoerd en het leek ernstig. Het was, naar aloude Zuid-Amerikaanse gewoonte, een scheet in een fles. Dat laatste mag haast letterlijk worden genomen, want hij had veel te veel gedronken.

De 21ste-eeuwse Maradona heet Neymar da Silva Santos Júnior, gekend bij zijn voornaam. Die eindigt na zijn actieve carrière als hij niet oppast ook achter glas als een vetgemeste clown met een permanent. Die opzit als hij daarvoor wordt betaald en die pootjes geeft als hij nog meer wordt betaald en die door het lint gaat als hij zijn zin niet krijgt. Diego Neymar, Maradona II.

Neymar, laat dat even duidelijk zijn, hoort net als Maradona in zijn prime bij de beste voetballers van de wereld. Zijn versnelling is dodelijker dan die van Ronaldo en Messi samen, zijn balbehandeling op volle snelheid fenomenaal, zijn verdedigend werk exemplarisch en zijn loopvermogen buitengewoon.

Neymar heeft alles om Messi en Ronaldo op te volgen als beste aanvaller. Alles, behalve stijl en misschien ook hersenen, maar dat weet je niet zeker. Een persoonlijke lifecoach zou al kunnen helpen, maar bij voorkeur toch een psychiater die ook het basishandboek Sportpsychologie heeft gelezen. Hij is echt toe aan iemand die hem coacht in hoe een universele wereldster te worden en niet alleen de ster van de favela en van bewonderaars over de hele planeet, die nog niet hebben begrepen dat hun grote voorbeeld nu een soort mislukte avatar speelt.

Dat haar, die kleren, die houding naast het veld, dat uitdagen op het veld, dat zal wel een kwestie van smaak, kleuren of van leeftijd zijn. Maar erger nog is dat permanente drama rond zijn persoon, weer-zin-wekkend. Geen twijfel mogelijk: supertalenten als Neymar moeten beter worden beschermd dan tot nog toe gebeurt. Neymar krijgt schoppen, dat valt niet te ontkennen, maar als Neymar over een beetje scheve grasspriet loopt, valt hij ook. Als Neymar door een verdediger de bal wordt afgenomen, valt hij, als getroffen door een raket. Als Neymar licht wordt aangetikt, valt hij en rolt zo vaak om zijn lengteas dat coaches van het Braziliaans schoonduikteam hem zo als voorbeeld kunnen gebruiken.

Voetbal loopt vol van overdrijvers en matennaaiers, maar Neymar da Silva Santos Júnior is een dramaqueen waar ze zelfs in het voetbal, dat volkstheater van bedrog, staan van te kijken.

Nog iets dat duidelijk mag zijn: elke zware overtreding op Neymar móét zwaar worden bestraft. Alleen weet je bij deze jongen niet meer of het nu echt zwaar, dan wel een tikje, of helemaal niks was. Neymar is zo bedreven in het illusionisme dat hij na zijn carrière toch eens moet deelnemen aan Brazil’s got talent.

Neymar is een probleem voor scheidsrechters. Voor hem alleen zou er een aparte VAR moeten komen, een die de beschikking heeft over een reuzengrote MRI, die alleen hem volgt gedurende de hele wedstrijd en die binnen de tien seconden via het polshorloge van de ref aangeeft of er daadwerkelijk tere en andere delen van Neymar zijn geraakt. Waarop de scheids, daartoe speciaal opgeleid, per echografie de diagnose bevestigt en dan pas fout fluit.

Herinner u nog het WK van 2014, waar hij met een gebroken rugwervel werd afgevoerd na een fout van een Colombiaan. Het was een gemene fout en hij was zeker geblesseerd, maar de foto’s die daarna werden verspreid toonden helemaal geen gebroken ruggenwervel maar isthmolysis van de isthmus (mag u opzoeken). Als die foto’s van Neymar waren, aldus radiologen, had hij geen acuut letsel, maar een chronisch rugletsel dat veel voorkomt bij jonge sporters die vroeg zwaar worden belast. Die beuk in de rug van die Colombiaan zal daar geen goed aan hebben gedaan, maar een gebroken ruggenwervel was het niet. Daarmee stap je niet vier dagen later uit eigen beweging vlot het stadion binnen, om daarna – dramaqueen – in een rolstoel te gaan zitten en het veld te worden opgerold.

Ooit zal Neymar een keer echt gemeen worden aangetrapt en zal de ref het niet geloven. Nog erger: ooit zal een dolgedraaide fin de carrière tegenstander hem effectief doormidden willen trappen en ooit zal dat eens lukken. Voor alle duidelijkheid: dit is géén wens. De wens is dat Neymar zijn talent en gezondheid behoudt en zich gedraagt als heel veel Messi met een klein beetje Ronaldo.

 

Diego Neymar