Column over SKY in De Morgen van vrijdag 20 juli 2018

Geen Shakespeare, wel teamwork

‘En telkens als een Sky-renner over de streep komt, weerklinkt boegeroep.” Dat zei Michel Wuyts gisteren op een neutrale toon. Als de Sky’s zijn uitgejouwd, als Chris Froome op 6,5 kilometer een duw kreeg van een man langs de kant, dan mogen de media zich dat aanrekenen.

Zelden is er meer onzin, ondeskundige en suggestieve praat verkocht – niet alleen, maar zeker ook op de VRT – dan over de salbutamolaffaire van Froome. Nooit eerder in zo’n delicate materie is de publieke opinie zo op het verkeerde been gezet. Eind vorig jaar, toen de regels van de salbutamoltesting ineens veranderden, had bij de specialisten van het cyclisme een alarm moeten afgaan. Niet dus. Wielrennen is de sport van bedrog, combine en achterklap en dus wordt steevast gekozen voor de samenzweringstheorie.

Het was trouwens opvallend dat die actie van die ene hooligan, die een zware boete verdient en zelfs een nachtje cel, niet vaker in beeld is gebracht door de regie. Mag niet natuurlijk van Tour-organisator ASO en zodoende kwamen de commentatoren er ook niet op terug. José De Cauwer had het wel gezien. De uitstekende wielercommentator (geen ironie, maar gemeend) Michel Wuyts zei niks. Het zal wel aan mij liggen dat ik dat vreemd vind.

Zoals ik het ook vreemd vind dat er openlijk wordt gesupporterd vóór Geraint Thomas, tegen Chris Froome en eigenlijk ook tegen Team Sky. “Toon toch lef. Rijd toch voor jezelf.” Zelfs De Cauwer, die voor een absolute kopman heeft gereden (Hennie Kuiper) en die weet wat dwingende ploegconsignes zijn, vindt dus dat Thomas halfweg de Tour zijn eigen kans moet gaan. Ook al betekent dat zijn eigen team, misschien zijn kopman en wellicht ook zichzelf opblazen.

Meenden ze dat echt? Dat verlangen naar chaos, naar het onvoorspelbare, valt vanuit het oogpunt van commentaren na die saaie eerste week nog enigszins te begrijpen. Alleen, je mag alles beweren over de etappe van gisteren en de drie Alpen-etappes tout court, maar niet dat die saai waren. Gisteren was een heel knappe koers en het was mooi geweest als Tom Dumoulin die rit op Alpe d’Huez had gewonnen, dan hadden de Nederlanders na dat inlopen van Steven Kruijswijk ook wat gehad op hun berg, die al een tijdje hun berg niet meer is.

‘Koningsdrama’ kopte een krant eergisteren. Hoezo? Omdat Sky met twee man voorin staat? Dat is nog al voorgevallen en dat is lang geen drama. Beter met twee vooraan dan met geen één. Oké, er moet worden gepraat, gediscussieerd, misschien zelfs worden gescholden, maar steeds in het belang van het team. In de Tour van 2012, die Bradley Wiggins won, is Froome ook tot de orde geroepen toen hij even voorop ging rijden. Hij gehoorzaamde.

Dat mevrouw Froome zich daarna op Twitter liet gaan, kun je Froome niet verwijten. Het is mij niet bekend of Thomas getrouwd is, laat staan of zijn vrouw op Twitter zit.

Thomas lijkt mij in deze ploeg een correcte nummer twee. Tot nader order, want misschien wordt hij wel de nummer één. Zoals Froome Bardet schaduwde en heel even zelf wegreed, deed Thomas hetzelfde met Dumoulin. Het was Dumoulin die Thomas terugbracht en in de sprint was die de snelste. Dat is geen Shakespeare, wel teamwork.

Het is nu wachten op de eerste verdachtmakingen aan het adres van Geraint Thomas. Als het om Sky gaat, vertrekken die altijd vanuit dezelfde elkaar bevruchtende bronnen in Zuid-Afrika, Engeland en Frankrijk en ze worden door de niet al te kritische media gewoon overgenomen. Dat pleistertje op die knie, zou dat geen doping zijn? Dat koffietje op de rustdag bij Sky, zit daar niks bijzonders in? Rijden die niet te snel bergop?

Thomas heeft het allemaal al eens meegemaakt in 2015, toen hij samen met Richie Porte de Tour op slot hield voor Froome. Hij werd toen weggezet als het winnaartje van de E3 Prijs dat ineens ook bergop met de besten mee reed. Wie Thomas en dus Sky verdacht vindt na de etappezege van gisteren hoort wel te weten dat deze jongen in zijn tijd als achtervolger al 700 watt kon leveren en niet één keer, maar verschillende keren in vier minuten.

Verdacht? Misschien even verder kijken op zijn palmares. De man is drievoudig wereldkampioen ploegenachtervolging en heeft op hetzelfde nummer twee keer olympisch goud gewonnen. Team pursuit is dé discipline van de grote motoren. Thomas is de nieuwe Wiggins en misschien zelfs een combinatie van Wiggins en Froome. De kijkcijfers voor de Tour waren tot nog toe desastreus, maar de derde week is alvast een aanrader. Spannender wordt het niet. Moge de beste (van Sky) winnen.

 

Geen Shakespeare, teamwork