Zwemmen

Vlaams minister van Sport Ben Weyts (N-VA) gaat morgen in Aalst de allereerste gemarkeerde stadslooproute lopen. Dat is nu al de derde ambstermijn op rij (twee ministers, want Philippe Muyters deed twee tour of duties) dat we een minister van Sport hebben die zelf regelmatig loopt. Verdomd jammer dat Weyts geen hobbytriatleet is. Misschien waren die zwembaden dan al lang open.

Lopen mag, fietsen mag zelfs in groep, voetballen mag, basketbal en volleybal mag nog niet, fitnessen mag, zelfs naar de hoeren gaan mag. Alleen zwemmen in een zwembad mag niet. Nóg niet: 1 juli zouden ze weer open mogen. Dat is niet te vatten en het zoveelste voorbeeld van ons afwisselend ontoereikend en dan weer doorschietend non-beleid in deze coronacrisis.

Voetballers kunnen lopen of aan krachttraining doen, kunnen individueel iets met de bal. Wielrenners zijn nooit beperkt, waarvoor alsnog dank. Zwemmers zijn vissen in mensenhuid. Zwemmers hebben water nodig, zwemwater. Niets dat sneller verdwijnt in de sport dan watergevoel. Als één sport in een veilige omgeving wordt beoefend, dan wel zwemmen. Er moet close contact zijn gedurende tien tot vijftien minuten met een besmette verspreider (m/v) om het virus over te dragen. Welnu, het virus overleeft in chloor welgeteld dertig seconden.

Ja maar, hoor je dan, het zijn de douches en de kleedhokjes die het probleem zijn. Echte zwemmers kunnen best zonder. Die komen naar de waterkant, friemelen wat onder hun handdoek, staan het ene moment naakt onder die handdoek en het andere met zwempak aan. Omgekeerd als ze klaar zijn. En dan nog: alsof afspoelen onder een douche een gevaar zou zijn, als de afstandsregels worden gerespecteerd.

Benoem dan de echte reden: dat het goedkoper is het per definitie verlieslatend zwembad dat alleen door competitie en clubzwemmers wordt gebruikt, gesloten te houden zolang het grote publiek van plonzers niet welkom is en de cafetaria dicht. Maar wat dan met de zwemplassen? De Blaarmeersen in Gent: verboden te zwemmen. Hofstade: strand en zwemplas gesloten. * Op andere plekken is er dan weer een gedoogbeleid, afhankelijk van wie in de voorbijrijdende combi zit.

Stond ook nog in het persbericht: “Uit onderzoek blijkt dat 30 tot 50 procent van de Vlamingen meer beweegt en sport dan voor de lockdown.” Misschien is 50 tot 70 procent wel minder gaan sporten. In Nederland waren er dat in april alvast 1,3 miljoen minder.

Dit weekend konden we in deze krant nog lezen hoe puissant rijke kunstenaars zich een been uitjanken omwille van wat corona doet met de cultuursector, maar dat is niets vergeleken bij de rampzalige impact op de bewegende en sportende mens, en bij uitbreiding de volksgezondheid. Olympienne en zwemtrainster Pascal Verbauwen is bang dat de jeugd afhaakt, en misschien naar andere sporten zal trekken. Ik kan haar geruststellen: de jeugd is echt niet naar andere sporten op zoek gegaan en de jeugd die al op zijn gat zat en computerspelletjes speelde is nog meer op zijn lui gat blijven zitten en heeft nog meer computerspelletjes gespeeld: de EC Diabetes tegen de EC Hypertensie.

In Nederland heeft men al berekend dat maximaal 21.000 gezonde levensjaren (QALY’s) zijn gered door de Covid-maatregelen. Daartegenover staat dat minimaal 100.000 (maximaal 400.000) gezonde levensjaren zijn verloren gegaan door het afzeggen en uitstellen van reguliere zorg. Daar is de toegenomen bewegingsarmoede niet in meegerekend. In april 2019 werd door 85 procent van de Nederlandse 5- tot 12-jarigen wekelijks aan sport gedaan. Dit jaar daalde die participatie tot 35 procent. Spreek bij ons met elke sportleerkacht van wie de lessen gewoon zijn geschrapt want overbodig: elk jaar gaat de schoolgaande jeugd er inzake fysieke prestaties op achteruit.

Op geen enkel moment in de coronapandemie – niet in het begin, niet op het hoogtepunt en nu al helemaal niet nu er ondersterfte is – was er een goede reden om sport te verbieden, niet binnen en niet buiten. De risico’s wogen nooit op tegen de voordelen, laat het een les zijn voor als er nog een virus passeert. Niet Covid-19, dat wereldwijd nog niet aan tweederde doden zit van een flinke griep, maar bewegingsarmoede is de grote bedreiging.

Cafés dicht om 1 uur, prima en houden zo. Discotheken nooit meer open, applaus. Geen handjes geven en niet meer kussen, hoera. Social distancing waar het enigszins kan en een stoffen muilband, als het moet, ook oké. Een app, tracing, laat maar komen, net als die tweede golf. Maar neem de kinderen (en bij uitbreiding de hele bevolking) het sporten, spelen en bewegen nooit meer af.

• op de dag van verschijnen gingen de grote zwemplassen beperkt weer open