Eisern Union

Ik ben in Berlijn en logeer twee kilometer van Berlin Hauptbahnhof. De wandelweg van het station naar de Airbnb loopt door het park waar het meer dan honderd jaar geleden begon voor een van de oudste voetbalclubs van Duitsland, 1. FC Union Berlin. Alleen de atletiekafdeling zit nog in het park, het voetbal speelt al een hele tijd in An der Alten Försterei, een stadion in de bossen in het zuidoosten van Berlijn.

Union Berlijn heeft onlangs het bezoek gekregen van de hunnen uit Rotterdam. De Feyenoord-aanhang vond er niet beter op om een deel van de Berlijnse Muur met hun naam te bekladden. Dat alles in het teken van de revanche op de bombardementen in de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers op de haven van Rotterdam. Je moet er maar opkomen om tachtig jaar later op zo’n debiele manier je gram te halen. Alleen in voetbal. Twee weken eerder al was het Union-bestuur aangevallen toen ze in de heenwedstrijd in Rotterdam een terrasje deden.

Union verloor dan wel twee keer van Feyenoord, in de Bundesliga staat het netjes in de linkerkolom. Niet slecht voor een team dat altijd het kneusje was, zeker in Oost-Duitsland waar Dynamo Berlijn van de Stasi de hoofdrol opeiste, en later ook in het eengemaakte Duitsland. Union speelt volgend weekend thuis de derby tegen Hertha BSC.

Union Berlin is tegenwoordig dé cultclub voor iedereen in de Duitse hoofdstad die een punthoofd krijgt van de rechtspopulisten, zoals die van Alternative für Deutschland. Klein maar fijn, unieke fancultuur, rake acties, en de kreet Eisern aan de ene kant van het stadion en Union aan de andere kant die door merg en been gaat. 1. FC Union Berlin is een club die juist het primitieve van voetbal overstijgt.

Dat het nooit de bedoeling was om op het hoogste niveau terecht te komen, bewijst de uitspraak ‘Scheisse, wir steigen auf’ (Verdorie zeg, we promoveren zowaar) toen ze in 2019 opgingen naar de Bundesliga. Het eerste seizoen werden ze meteen elfde en een jaar later zelfs zevende en daarom spelen ze deze jaargang voor het eerst Europees, weze het dan in de kleuterklas van de Conference League.

Het verhaal van Union Berlijn lijkt op dat van ons eigen Union uit Sint-Gillis – opgericht in 1897 en wel elf titels behaald. Week na week na week voorspellen analisten dat het met de zwaarder wordende velden en de toegenomen belasting steeds lastiger zal worden voor Union St-Gillis om zich bovenaan te handhaven. Daar zit een bepaalde logica in want Union zou maar veertien volwaardige eersteklassespelers in de kern hebben.

Hoe dat dan weer wordt geëvalueerd – wie volwaardig is en wie niet – moeten de specialisten van de glazen voetbalbol toch maar eens uitleggen. In alle voorbeschouwingen op de competitie luidde het dat de kern van Union te licht zou wegen om een rol van betekenis te spelen. Niet dus. Ze staan vier punten los op de tweede, Club Brugge.

Jammer voor Union dat play-off 1 maar met vier wordt gespeeld. Met vier wordt lastig, ondanks die voorsprong. Her en der zijn ook al grote theorieën verkondigd over het geheim van Union. Het duo Dante Vanzeir-Deniz Undav voorin zou een gouden duo zijn. Kan zijn, zien of het blijft duren. Dan is er die Japanner Kaoru Mitoma en nog wel wat andere huurlingen van Brighton and Hove Albion FC, de moederclub van Union. Een goeie, die Mitoma, maar misschien moet die wel in januari terug.

Felice Mazzu zou een ideale trainer zijn voor een ploeg die afwisselend met een laag en een middelhoog blok speelt. Ook dat kan juist zijn, maar ook weer niet. Wel goed dat hij na zijn debacle in Genk weer op het hoogste plan zijn ding kan doen. Hij doet een beetje denken aan Hein Vanhaezebrouck. Die werd ook in Genk bedankt en nam jaren later revanche door met Gent kampioen te spelen.

Kampioen wordt Union niet en geheimen hebben ze ook niet. Hun recept is simpel: no-nonsensevoetbal. Snel en verticaal aanvalsspel, opportunistisch en met een goeie mentaliteit. In Gent werden ze twee weken geleden helemaal onder de voet gelopen. Ze kwamen twee keer over de middellijn, en scoorden twee keer. Dat geluk is geen toeval. Dat dwing je af. Onder meer door je kop er voor te leggen en door te lopen en te blijven lopen. Als er één geheim is aan het succes van Union dan wel hoe ze voor elkaar lopen.

Union is een aanwinst voor de Belgische eerste klasse, maar Union uit Brussel is niet Union uit Berlijn. Bij Union Berlijn hebben de fans medezeggenschap. Het Belgische Union is in handen van een Engelse baas van een gokbedrijf en kan met dat bouwvallige stadion geen kant op, behalve dan terug naar onderen.