Wat hebben we na één week Tour geleerd?

Dat er geen twee maar drie kampen zijn in de discussie rond de uitsluiting van Peter Sagan. Aan de ene kant zij die vinden dat hij terecht uit de Tour is gezet. Ongeveer in het midden heb je zij die vinden dat hij fout heeft gesprint en dat een uitsluiting voor de hele Tour fel overdreven is. Helemaal aan de andere kant zij die vinden dat Peter Sagan niets verkeerd heeft gedaan.

Aanhangers van die laatste optie zijn of blind, of kwaadwillig, of respectloos, of aanhanger van de oude wielercultuur van ‘het hoort erbij’, of supporter van Sagan en voor die categorie kan ik nog een beetje begrip opbrengen, met de nadruk op ‘een beetje’. Er bestaan naar het schijnt ook Real Madrid-supporters die nooit een overtreding van Sergio Ramos of Pepe zien.

Naar het voetbal vertaald, is een uitsluiting voor de Tour het equivalent van een schorsing voor zeventien wedstrijden. Dat zijn drie Champions League-toernooien tot de kwartfinale. Als je het zo bekijkt, is Peter Sagan misschien erg zwaar gestraft, maar dat verklaart nog niet het sarcasme waarmee zijn team blijft beweren dat hij niks fout heeft gedaan. De onzin dat renners moeten worden gehoord bij een uitsluiting, als dat echt in het reglement staat, verander dan maar snel het reglement. Koerscommissarissen hebben het zo al lastig genoeg, dat ze ook niet nog een keer tijdens of na een etappe met renners vergezeld van advocaten de discussie moeten aangaan.

De saga Sagan kan een positieve fall-out krijgen als ze tenminste bij de UCI uit hun zomerslaap willen komen. Massasprints zijn dringend aan reglementering toe: verplicht sprinten op een rechte lijn en niet meer dan drie renners van dezelfde ploeg in het treintje de laatste drie kilometer. Overtredingen worden bestraft met boetes, puntenverlies en tijd. Advocaten dienen zich te allen tijde te onthouden.

Wat hebben we ook geleerd deze Tour? Dat Sky boven op de eerste halve berg de gele trui pakte, zonder echt iets te doen. Er komen wel nog heel veel etappes en het is met Froome net als met Merckx en elke andere renner die de Tour lang domineert: van jaar tot jaar heeft die minder aanhangers en zijn er meer kapers op de kust.

Wat hebben we ten slotte nóg geleerd in deze Tour? Dat sommige ritten te lang zijn en dat er vijf ploegen te veel aan de start staan. Maak die ritten korter, tot 150 kilometer, en je hebt geen nuttige idioten nodig die 200 kilometer alleen op kop rijden, met de zekerheid gepakt te worden voor de streep.

Zo’n Guillaume Van Keirsbulck wordt gefeliciteerd voor zijn numero van deze week, maar wat is er zo heroïsch aan je moederziel alleen helemaal leegrijden met nul komma nul kans op ritwinst? Is dat nu niet het manco van het wielrennen, dat er ploegen meerijden om de hoop te vullen en in beeld te komen? Als voetballers die geen goal kunnen maken, maar met opzet buitenspel gaan lopen in de hoop afgevlagd te worden en zo op tv te komen.

De ploeg Wanty-Groupe Gobert (twee bedrijven actief in de bouw, ik heb het opgezocht) had tot de rit van gisteren al 14.000 euro verdiend, werd triomfantelijk gemeld. Veertienduizend gedeeld door negen, vóór belastingen, is ook niet direct de moeite om je voor af te jakkeren, maar toch reed voor de vierde keer in vijf dagen een renner van die ploeg voorop. Frederik Backaert deed dat al 347 kilometer. Julien Vermote van QuickStep Floors zal daar ook wel aan komen, maar die heeft tenminste nog een hoger doel: Marcel Kittel aan een overwinning helpen en dat is al drie keer gelukt.

Opper-Wanty Hilaire Van der Schueren glimt inmiddels van contentement en dat is hem gegund. Hij zag maar één minpuntje: waarom springen niet meer renners mee met zijn renners? Welnu, misschien zijn die andere ploegen/renners net even iets slimmer. Vandaag zal de klim naar Les Rousses nog wel meevallen, maar zondag krijgen we een etappe van 181,5 kilometer met een hors catégorie-klim al na 67 kilometer en dan volgen er nog twee van die beesten. Als Backaert en Van Keirsbulck Chambéry en de rustdag halen zonder te hallucineren, zal dat een groot succes zijn.