We gaan weer voetballen en koersen en volleyballen en tennissen en al het andere wat sport heet, zo ongeveer vanaf september, met en misschien al iets eerder zonder publiek. Niemand die zeker weet of dat allemaal wel zal lukken. Hoop doet leven.

Misschien moeten we overwegen om elk jaar zo’n coronastop in te lassen. We zitten nu aan zo’n 150.000 doden wereldwijd. Een gekend griepvirus, als het een beetje stevig huishoudt, levert minimaal 290.000 tot maximaal 650.000 doden op. Aldus een studie die alleen maar rekening hield met ademhalingsgerelateerde overlijdens ten gevolge van influenza, verschenen in The Lancet in 2017.

Het is geen wedstrijd, maar toch: Covid-19 zal zich flink moeten reppen om die score te overtreffen. Tenzij de hele wereld begint te tellen zoals de Belgen, dan zal het lukken.

Jawel, het virus heeft ons in een heel korte tijdspanne overvallen zonder dat we beschermd waren door een vaccin en de social distancing en hygiënebepalingen hebben hun nut bewezen. Dat is een pre voor Covid-19. Daartegenover staat dat grote delen van de bevolking wel gevaccineerd waren/worden tegen griep. Stel je voor dat we geen griepvaccins hadden, hoeveel doden hadden we dan jaarlijks: één miljoen, twee miljoen? Vreemd toch dat in 2018 – de ergste griepwinter deze eeuw – de economie, de scholen en de sportstadions niet dicht gingen en niemand in zijn kot moest blijven.

Zet gewoon elk jaar tussen eind december en begin mei de economie op pauze, doe de scholen dicht, geef de leiding van het land in handen van experts en stuur de politici samen met de sporters op congé. Die sporters zijn het minst van onze zorgen, want dit jaar gaan we bewijzen dat voetbal een zomersport is en het hele koersseizoen in een maandje of drie kan worden afgehaspeld.

Laatste stond in L’Equipe ‘le calendrier idéal’ voor de nog af te werken Ligue 1. Reprise vanaf 16 juni en fin op 25 juli. Wat geldt voor Frankrijk, geldt voor elke competitie die zichzelf wil afwerken. De ideale kalender, voor wie dan? Voor de televisiezenders die hun advertentieblokken eindelijk aan de straatstenen kwijt kunnen en voor de clubs die zo het televisiegeld nog kunnen recupereren. Niet voor de fans. Zij weten dat het voetbal minimaal tot 1 september zonder hen zal doorgaan en dat is zowat de ergste belediging die je hun kunt aandoen. Niet voor de politie. Zij weten dat ze met meer zullen moeten opdraven om her en der in de steden samenscholingen van supporters te beletten.

Helemaal niet ideaal en zelfs potentieel desastreus is deze volgepropte noodkalender voor de voetballers. Na een lange periode van inactiviteit gauw-gauw de conditie wat oprekken om dan gedurende een maand twaalf wedstrijden te spelen, dat is de snelste weg naar de revalidatietafel (als het meevalt) of de operatietafel (als het tegenzit).

En wat dan met volgend seizoen, dat ook nog eens wordt gevolgd door een EK en de Olympische Spelen voor de U23? In 2020 en 2021 pleegt de sportindustrie een nooit geziene aanslag op de carrière van voetballers. Waar blijft de spelersvakbond om daartegen te protesteren?

Dichter bij huis gaan we drie grote ronden koers rijden van eind augustus tot eind november. Vervolgens proppen we er een WK tussen en als er ergens nog wat vrije weekends worden gevonden, rijden we alle monumenten van Milaan-Sanremo over de Ronde van Vlaanderen tot en met Lombardije. We doen er natuurlijk ook de Strade Bianche bij, want dat is zo’n leuke koers die niemand wil missen.

Patrick Lefevere was erg blij. “Hoe meer koers, hoe liever.” Hij denkt aan de sponsors. Begrijpelijk, maar het wielrennen redeneert hiermee al even kort door de bocht als het voetbal. Deze volgepropte kalender gaat in tegen de belangen en vooral de gezondheid van de wielrenner, die zich verplicht zal voelen om het zwaarste programma ooit te rijden.

Een voetballer die een spierscheur oploopt, of zelfs een voorste kruisband scheurt, heeft een grote kans dat hij daar goed van herstelt. Een wielrenner die in overtraining gaat, riskeert zijn fysiologie en zijn immuunsysteem om zeep te helpen (daarna is hij een free lunch voor Covid en co.) en zijn carrière te hypothekeren. Het zullen sterke renners moeten zijn om de herfst van 2020 te overleven en sterke persoonlijkheden om neen te zeggen tegen de druk van de ploegleiding.

Tenzij, nog een voorstel: omdat de sportindustrie duidelijk voorgaat op de gezondheid van de sporter moeten we in deze bijzondere periode misschien tijdelijk een oogje dichtknijpen voor wat verantwoord medicamenteus gebruik. Pakweg een testosteronkuurtje toelaten?