Dus: wij voetballen niet tot 31 juli, ook niet zonder publiek. De competitie is stopgezet. Dat is duidelijk. Nu nog die reeds betaalde tv-rechten voor de niet-gespeelde wedstrijden vrijwaren, een beetje solidair zijn – of doen alsof – en de clubbestuurders kunnen met welverdiende vakantie.

Nederland voetbalt niet tot 1 september. Frankrijk heeft ook zijn competitie gestopt.

Maar dan. Engeland hoopt te herbeginnen op 8 juni. Duitsland op 16 mei, dat is volgende week zaterdag al. Portugal begint op 30 mei, Spanje denkt eraan tussen 15 en 28 juni. In Italië overweegt men collectieve trainingen vanaf 18 mei.

Iets verder van onze interessesfeer: Kroatië begint op 6 juni, Servië op 30 mei, Oekraïne op 13 juni, Turkije op 12 juni en Griekenland begin juni, maar de Grieken weten nog niet juist wanneer. Rusland denkt aan 21 of 28 juni. Wit-Rusland herbegint niet want nooit gestopt. Daar doen ze het zelfs nog met publiek.

In de landen waar de onderbroken voetbalcompetitie alsnog wordt afgewerkt, zal zonder publiek worden gespeeld. De Bundesliga is als eerste aan de beurt – als alles verloopt volgens plan tenminste – en op zaterdag staat al meteen de Revierderby tussen Borussia Dortmund en Schalke 04 op het programma. In Dortmund, in het gigantische Signal Iduna Park waar gemiddeld meer dan 80.000 toeschouwers de wedstrijden bijwonen, zullen maximaal 322 mensen zitten. In de tribunes staan nog eens 10.000 plastieken afdrukken van de fans, een initiatief van Borussia Mönchengladbach dat snel door Dortmund werd gekopieerd.

Zonder publiek en met plastieken fans, ik heb het nooit eerder meegemaakt. Wel eens de combinatie van een voor een kwart gevuld stadion en een bovenste ring met daarop supporters van bordkarton. Dat was in Bangkok in 1998 op de Asian Games. Ik ging naar het voetbal kijken, Iran tegen een ander land, en de perstribune in het stadion van de universiteit was ook in de bovenste ring. Naast ons liep een echte Thai dat hele vak af om elke omgevallen landgenoot van bordkarton – er was storm op komst en het waaide fel – weer recht te zetten. Naar het schijnt hebben de fakefans bij Borussia wel elk hun eigen foto, maar in 1998 was daar geen sprake van. De hele tribune was gekloond uit dezelfde Thai, een breedlachende dertiger waar niet het minste piepje uit kwam.

We zouden moeten gruwelen bij de gedachte aan sport zonder publiek. Geen sfeer, geen respons uit de tribune, geen gezang, niks. Alleen doodse stilte, onderbroken door een gil van een speler, een vloek van een coach, een fluitje van een ref en een schaarse reactie van een bestuurder. Maar na veertig jaar in dit vak zie ik ook de voordelen van geen publiek.

Ik neem u even mee naar een normale voetbalwedstrijd in onze pintjesliga. Is het Club in Jan Breydel (17 kilometer), dan moet ik anderhalf uur van tevoren weg en ik ken nog wel alle sluipwegen door Tillegembos. Is het AA Gent in de Ghelamco (40 kilometer) dan moet ik pas een uur voor de wedstrijd weg. De parkeerplaats is iets verder van het stadion dan in Brugge en toch kan ik later vertrekken. Heeft te maken met de ligging van het stadion aan een kruising van autowegen en mijn eigen uitgebreide studie van het meest efficiënte aanrijtraject in functie van aanvangsuur/dag.

Maar dan. Een wedstrijd op het EK voetbal: vertrek drie uur voor aftrap voor hooguit tien kilometer afstand. World Cup 2018 in Rusland: vertrek drie uur voor de aftrap. Waanzin, maar het is niet anders. Olympische Spelen, openingsceremonie. Bericht van de organisatoren: kom a.u.b. drie uur van tevoren naar het stadion.

De Tour: die hebben iets speciaals en dat heet de PPO (point de passage obligatoire), een controlepunt waarlangs alleen geaccrediteerden worden toegelaten, waarna het makkelijk rijden is tot de persparking. Niettemin is het aan te raden een paar uur op voorhand ter plekke te zijn. Het wegrijden bij evenementen met veel publiek is vaak veel lastiger dan er geraken. Allemaal omdat er ook mensen komen kijken, veel mensen.

En nu, zonder publiek. Club: twintig minuten zouden volstaan. Gent: een dik halfuur nog wel, komt door de afstand. Een EK-wedstrijd: een halfuurtje. World Cup: idem. De olympische openingsceremonie: afhankelijk van waar je logeert, maar tien minuutjes voor het begin je bij de controle aanbieden, moet volstaan. De Tour: geen publiek is geen village de départ, dus waarom zou je nog naar de start rijden? Een uur vóór de renners over het verkeersvrije parcours naar de aankomstplaats razen, heerlijk.

U zult begrijpen dat ik voor mijn fin de carrière dit virologische experiment van sportcompetities zonder publiek alle kansen wil geven. Dat ze nog maar een beetje wachten met dat vaccin.