FC Fraude

Eergisteren kreeg Manchester City na een dominante vertoning bij Nottingham Forest zoals wel eens vaker gebeurt alsnog in het wedstrijdeinde het deksel op de neus. Een gelijkspel en geen overwinning, naaste concurrent Arsenal die wel won en nu virtueel vijf punten voorsprong heeft, neen, een goed weekeinde was het niet voor City en dat in een ook niet al te beste maand.

Fan van de speelstijl van Pep Guardiola? Jawel. Fan destijds van Vincent Kompany? Ook. Bewonderaar van de actieradius en vista van Kevin De Bruyne? Reken maar. Toch viel bij het doelpunt van Chris Woods hier ten huize een gilletje van opwinding. En niet omwille van die grootheid uit mijn jeugd – We’ve got the whole world in our hands – Nottingham Forest.

Dat behoeft een verklaring. Pep, Vince en Kevin (en neem daar maar die Haaland en co. bij) mogen dan nog van het beste leveren wat er op de grasmat te zien is (was), het spel mag dan nog begeesteren, de club Manchester City is een kanker voor het voetbal en bij uitbreiding de sport. Zes titels won City sinds 2012. Wellicht zes keer door fraude.

Bij fraude in de sport denkt iedereen aan omkoping, de meest directe vorm van bedrog. Maar er is ook medicinale fraude (doping), mechanische fraude (in deze context niet van toepassing), spelregelfraude (schwalbe), fysieke fraude (zware overtredingen) en ten slotte is er ook financiële fraude. Het staat als een paal boven water dat dit het verhaal is van Manchester City: triomfen behaald door fraude, prijzen gekocht met bergen geld.

Manchester City heeft de boel belazerd, dat is al jaren bekend. In 2014 had City al een verlies van 180 miljoen euro in de laatste twee seizoenen, ver boven het toen toegestane bedrag van 45 miljoen euro. De UEFA hing aan de alarmbel en drong aan op een boete.

De voorzitter van City, Khaldoon Al Mubarak, stak zijn middenvinger op naar de UEFA en zei dat hij nog liever miljoenen zou geven aan de vijftig beste advocaten om de UEFA tien jaar lang voor de rechter te slepen. Onder impuls van toenmalig UEFA-secretaris- generaal Gianni Infantino kwam het tot een akkoord dat volgens de onderzoekscommissie veel te gunstig was voor City en de eigenaars in Abu Dhabi. Twee jaar later zat Infantino bij de FIFA en ontwikkelde hij een grote voorliefde voor de Golfstaten.

Een dag voor dat vreemde akkoord werd gefinaliseerd, overleed de voorzitter van de Club Financial Control Body van de UEFA. De clubadvocaat mailde daarop zijn bestuurders: “One down, six to go.” Die ene ‘down’ was Jean-Luc Dehaene. Hij zou later worden opgevolgd als ‘chief investigator’ door Yves Leterme, die zich ook op het City-dossier gooide.

Op 15 februari 2020 resulteerde dat in een nieuwe straf: uitsluiting van twee jaar voor Europese competities en 30 miljoen euro boete. City trok naar het Arbitragetribunaal voor de Sport (TAS) in Lausanne en kreeg gelijk. Er volgde een kleinere boete en Europees voetballen was geen probleem. Bij de publicatie van het arrest bleek dat de zwaarste feiten ten laste van City – financiële fraude en oppompen van de sponsorinkomsten – al waren verjaard.

Februari 2023 dan. Enter de Premier League, die hun eigen Profitability & Sustainability Rules hebben, een Engelse financiële fair play. Hun aanklacht is ongezien zwaar, met in totaal honderd beschuldigingen van fraude. De inbreuken betreffen de seizoenen van 2008/09 tot 2017/18. Over de seizoenen na 2018 zegt de Premier League dat City weigerde mee te werken of valse informatie verschafte.

Aanklacht 1: inaccurate financiële informatie. Aanklacht 2: salarissen niet integraal aangegeven. Aanklacht 3: inbreuken tegen UEFA’s financial fair play-regels, tegenwoordig UEFA Financial and Sustainability Regulations geheten. Aanklacht 4: inbreuken tegen de Profitability & Sustainability Rules van de Premier League. Aanklacht 5: weigeren mee te werken aan het onderzoek.

Dat is zware kost. Vier jaar lang heeft de Premier League naar de rekeningen van City gekeken. Bovendien kunnen de originele bronnen – gehackte mails van Football Leaks – niet worden verworpen, kan City deze keer niet naar het TAS en zijn verjaringstermijnen niet van tel. Straffen kunnen gaan van een flinke boete over puntenaftrek tot verplicht zakken.

Het dossier Manchester City is de lakmoesproef voor de Premier League om te bewijzen dat ze haar zaakjes zelf kan regelen en er geen onafhankelijke regulator moet komen om het Engelse voetbal binnen de lijnen te laten kleuren. Daarom worden flinke straffen verwacht. Wie verder kijkt dan zijn voetbalneus lang is, kan alleen maar hopen op de zwaarste straf: degradatie.