Drukke sportzondag

Mijn passie voor sport stamt uit mijn jeugd en dat was een tijd van hoogtes en laagtes, mijn jeugd én de sport. Je had momenten in het jaar waar het elke dag volle bak was. Ik was een merckxist. Tijdens een groot deel van de maand juli was ons lot met kramp in de darmen luisteren naar een krakende transistorradio of in heel uitzonderlijke gevallen een Frans of Italiaans cafeetje vinden waar ze toevallig naar de ORTF of de RAI keken.

Dan waren er weer andere dagen dat er helemaal geen sport was. Misschien was die er wel, maar ze sijpelde pas door tot België in de kranten daags erna. Al herinner ik mij ook nog de periode dat een wijlen chef-sport van de BRT zijn eigen wintervertier combineerde met verslaggeving van de grote skiwedstrijden vanuit de betere skioorden, genre Kitzbühel, Wengen of Garmisch-Partenkirchen. Die zagen wij dan in onze pyjama op zaterdag- en zondagochtend.

Maar zo’n gekke zondag als gisteren, met het één na het ander, neen, die hadden wij niet. Gisteren begon met het overlopen van de uitslagen van het voetbal van zaterdagavond. Verdorie, Club gelijk bij Westerlo, kansen bij de vleet, niet winnen, hoe bestaat het? Zou het dan toch lukken voor Gent, die Champions’ play-offs, en dat na een seizoen waarin zowat alles verkeerd ging wat kon verkeerd gaan? Afwachten maar.

KV Oostende degradeert. Dat is om warm noch koud van te worden. Deze club had nooit bestaansrecht in de voetbaleconomie van eerste klasse. Het opgeklopte sfeertje van destijds kwam er door Marc Coucke. Zijn gekke investeringen in de bodemloze put aan het strand van Oostende waren de rechtstreekse aanleiding voor de profliga om de financiële fair play op nationaal vlak in te stellen.

Daarna ging hij naar RSC Anderlecht, dat mogelijk volgende week zijn laatste competitiewedstrijd van het seizoen speelt en geen play- offs haalt. Het parcours dat Coucke bij elkaar heeft gevoetbald, meesterlijk bijgestaan door Wouter Vandenhaute, is ongezien. In elke andere sector waren die twee dood en begraven, bij wijze van spreken.

Sporza, de site, die hadden we in onze jeugd ook nog niet, maar of dat nu zo’n verbetering is? Af en toe wel, af en toe ook niet. Maar kijk eens aan, gisterenochtend liet Sporza weten dat de fans van New York Red Bulls vragen om een strengere straf voor Dante Vanzeir. Einde verhaal dit.

De sportzondag begon echt met de marathon van Rotterdam. Koen Naert ken ik een beetje, als inwoner van een naburige deelgemeente en heel af en toe spot ik hem op zijn lange trainingen langs het kanaal Brugge-Gent, het Bulskampveld of in de Vagevuurbossen. Bashir Abdi ken ik niet of nauwelijks, maar voor beiden: diepe buiging. Wie tweehonderd kilometer per week wil lopen, maanden aan een stuk en een groot deel daarvan ergens op eenzame hoogte, die moet een beetje gek maar vooral heel erg gek van sport zijn.

Dus ging de televisie snel op de NOS, alwaar ze al decennia live hun epische Rotterdam Marathon excellent in beeld brengen. Abdi won, verbeterde net niet zijn Europees record, de normaalste zaak met die weersomstandigheden (wind). Daarom kwam dé Belgische sportprestatie van deze marathon en van het weekend van Naert. Hij liep een seconde per kilometer sneller dan in 2019, dook onder de 2u07, verbeterde zijn persoonlijk record en eindigde als eerste loper uit de niet-Afrikaanse genenpool. Hoe Abdi hem opwachtte en aanmoedigde, het is het terugkijken waard. De olympische marathon in Parijs volgend jaar wordt een topnummer voor België.

Dat geldt traditioneel voor de olympische wegrit bij de mannen en sinds dit jaar definitief ook bij de vrouwen. Lotte Kopecky reed een ijzersterke Amstel Gold Race, maar gunde de eerste cartouche aan haar Nederlandse ploegmaat Demi Vollering. Die maakte het zaakje af. Kopecky werd tweede. Met steeds meer en betere Belgische rensters en één absolute kopvrouw moet Kopecky haar doel maken van WK’s en Olympische Spelen, waar nationale ploegen vol voor haar zullen rijden.

Bij de mannen won Tadej Pogacar na weer eens een mooie solo. Hij reed weg op de Keutenberg, en dat op advies van Mathieu van der Poel, die hem een sms’je had gestuurd. “De Keutenberg is de lastigste.” In de tijd van Eddy Merckx hadden ze geen smartphones en anders hadden ze elkaar zeker niet ge-sms’t met goede raad. Toch is Pogacar de nieuwe Merckx.

Het is tien voor zes en Sporza meldt dat AA Gent gelijk heeft gespeeld bij KV Mechelen. Volgende week volstaat winst tegen degradant Oostende voor de vierde plek. Het was een mooie sportzondag.