Gisteren stond het wezenduel op de agenda, Waasland-Beveren tegen KV Oostende. De thuisploeg zag deze week haar wondertrainer Philippe Clement vertrekken naar Racing Genk en KV Oostende verloor voorzitter-geldezeltje Marc Coucke aan Anderlecht.

Philippe Clement was er niet. Die zal zich vóór 3 maart, als hij met Genk op bezoek komt, niet meer vertonen op de Freethiel.

Marc Coucke was er wel. Hoe meer geld, des te minder gêne. Benieuwd of hij op 20 januari bij de eerste thuiswedstrijd tegen Kortrijk op het appel zal zijn. De spelersgroep lust hem rauw, de supporters willen hem opknopen en de Felliniaanse eretribune die hem blind volgde in de polonaise denkt voor die dag aan collectieve euthanasie. Dat is misschien wat veel om dragen, zelfs voor een apotheker- clown met een oliejekker.

Terwijl heel Vlaanderen zich uitslooft om van de De Warmste Week een succes te maken, beleefde het voetbal zijn koudste week. Twee clubiconen werden kazakdraaiers. Coucke en Clement zijn niet met elkaar te vergelijken, laat dat duidelijk zijn.

Philippe Clement vertrok naar Genk omdat hij wist dat zijn kern niet meer dezelfde zou zijn na januari. Een ploeg als Beveren heeft, eenmaal gered, geen enkel belang bij spelers langer dan nodig houden en al helemaal niet als ze wat kunnen opbrengen. Zo komt geld in het laatje en omdat er niet meer zo vaak wordt gewonnen, moeten minder premies worden betaald. Automatisch zou dat minder presteren afstralen op Clement en zou ook zijn marktwaarde dalen. Die is momenteel top en dat vertaalde zich in een mooi contract bij Genk.

Moeilijk uit te leggen

De overstap van Marc Coucke op 1 maart 2018 als voorzitter van KV Oostende, zijn weireldploegsjeen de ploeg van zijn hart waar hij altijd supporter zal van blijven, naar de voetbaladel, het Royal Sporting Club Anderlecht, dat hij als gewezen Club-supporter altijd heeft verafschuwd, is moeilijker uit te leggen.

Eigenlijk is het waanzin dat Anderlecht zichzelf zo maar midden in het seizoen kan verkopen aan de meest biedende. Dat zou moeten worden verboden. Het is nog grotere waanzin dat Anderlecht wordt gekocht door een concurrent-voorzitter. Daar zou de Profliga minstens toestemming moeten voor geven. En het is compleet van de pot gerukt dat zo’n Coucke op 1 maart gewoon van voorzittersstoel wisselt.

Op 10 februari speelt KV Oostende thuis tegen Anderlecht. Stel dat KVO tegen die tijd nog wat puntjes nodig heeft om zich te redden of om Play-off 2 veilig te stellen en Anderlecht al uitgeteld is voor de titel, moeten we dan alles geloven wat we in die wedstrijd zien?

Er is veel onzin geschreven over de verkoop van Anderlecht en dat komt door de discretie die de partijen aan de dag legden. In een goede deal telt maar één parameter: hoeveel schuift het? Coucke had geen lager bod dan de anderen. Coucke had ook geen beter plan dan de anderen. Hij bood gewoon meer geld en hij heeft zich geëngageerd om de converteerbare lening van 20 miljoen euro van Alexandre Van Damme te delgen. Die werd converteerbaar in aandelen op 31 december van dit jaar en zou van Van Damme de de facto-eigenaar van Anderlecht maken.

Dát is de enige echte reden voor die snelle verkoop “voor het einde van het jaar” want er was wel degelijk weerstand bij de aandeelhouders om hun mooie club aan (sic) “zo’n paljas” te verkopen. Finaal koos men voor het geld: money talks, bullshit walks.

Anderlecht, aldus iemand die het kan weten en die de boeken heeft gezien, moet zowat de slechtst geleide club zijn van de hele G5. De club draait structureel verlies, door onwaarschijnlijk grote operationele kosten, torenhoge lonen (46 miljoen euro) gigantische fees voor makelaars (22 miljoen euro) en verwaarloosde commerciële inkomsten. Dat zal Coucke ook meteen hebben gezien, maar cash is nooit meer een probleem voor deze man.

Financial fair play

Toch is er nog een andere goede reden die hem heeft aangezet om Oostende in te wisselen voor Anderlecht. Vorige zomer heeft
de Profliga een financial fair play-regel ingevoerd en die zal ingaan vanaf 2018. Een club mag dan maar 5 miljoen euro verlies meer maken over de laatste drie seizoenen, zonder dat daar verplichtingen tegenover staan. Oostende was onder Coucke al lang blij als het per seizoen maar 5 miljoen euro verlies maakte. Gevolg: als Oostende die uitgaven wil aanhouden, moet de eigenaar voor het bedrag dat hij te veel uitgeeft een kapitaalsverhoging doorvoeren.

Die regel bestond al langer Europees en is in België ingevoerd precies om de Couckes van deze wereld een halt toe te roepen. Coucke weet maar al te goed dat de Belgische FFP is geschreven met hem in gedachten, want zijn sportief manager Luc Devroe zat bij alle besprekingen.

Elke kapitaalsverhoging die bij een boven zijn stand levend KVO wordt doorgevoerd, is geld in een bodemloze put aan de rand van de zee gooien. Dat geld ziet Coucke in geen eeuwen meer terug en dat is wat hij bedoelt met aan zijn plafond zitten in Oostende.

Copyright © 2017 gopress. Alle rechten voorbehouden

In Anderlecht is dat plafond nog lang niet in zicht. Als Coucke daar schulden maakt en kapitaal moet inbrengen, kan hij dat later bij een verkoop makkelijk recupereren. Zoals u weet, is Coucke een meester-verkoper, zowel van lege als van volle dozen. Te zijner tijd vindt hij altijd wel een gekke Amerikaan die veel te veel geld op tafel legt en die daarna komt klagen dat hij is opgelicht.