De voetbalbond heeft rapper Damso gedumpt samen met zijn WK-lied ‘Human’, dat nog niemand heeft gehoord. De mededeling daarover viel in de nacht van donderdag op vrijdag om 00.12 uur in de mailbox. Vreemd genoeg kwam gisterenochtend om 06.30 uur nog een communiqué van dezelfde afzender met de melding dat de KBVB de keuze voor Damso had bevestigd. Tenzij de heren van de bond na een nachtje doorzakken in de buurt van het Noordstation alsnog hadden besloten dat ze te snel waren gezwicht voor de externe druk, was dat een vreemde lapsus.

Ooit vond de voetbalbond Damso passen bij deze generatie voetballers. Een denkfout en wel om meer dan één reden. Het was, ere wie ere toekomt, Mia Doornaert die een hele tijd geleden als eerste de kat de bel aanbond in een opiniestuk en kort daarna volgde de Vrouwenraad. Afgelopen woensdag had de voetbalbond al een eerste mooie aanleiding om Damso te dumpen, want voor het eerst lieten ook de sponsors zich horen over de vrouwonvriendelijke teksten.

Na een dag beraad kwam de ivoren toren van het voetbal met een persmededeling: “… Damso is opgegroeid in de straten van Kinshasa en nadien Brussel. Hij is een voorbeeld van integratie. Deze boodschap was in onze ogen fundamenteel omdat we deze waarden altijd hoog in het vaandel hebben gedragen. We willen niet gegijzeld worden door polemiek en bevestigen de keuze in Damso. Verder geen commentaar.”

Hoe opgroeien in Kinshasa en Brussel een boodschap kan zijn, dat was al een raadsel. Nog meer welke waarden daar automatisch mee verbonden zijn. Fijnzinnige observaties als “J’prends du recul pour mieux t’enculer, pute” of nog “J’rêve d’enculer une Femen, cracher sur elle et ses principes” doen het vermoeden ontstaan dat de waarden bij Congolese Belg Damso van bij de bende Black Demolition komen.

Of hij hét voorbeeld was van integratie kon ook worden betwijfeld. Bovendien, moet het nu echt altijd en overal over de integratie van minderheden gaan? Ook de voetbalbond was eraan ten prooi gevallen. Naar het schijnt zochten ze lang naar een transmigrerende rappende transgender mét downsyndroom, kwestie van een beetje mee te zijn met alle mediahypes, maar die hebben ze niet gevonden.

Die minderhedenobsessie en aanverwante politiek correcte blindheid kwam van de week ook aan bod in een opiniestuk in deze krant, waarin Damso werd verdedigd. Bottomline: als een lid van een minderheid uit een achterstandswijk misogyne praat verkoopt, is het niet zijn schuld. Of is het kunst. In beide gevallen moesten we daar niet te zwaar aan tillen.

Niks tegen diversiteit, maar Damso was sowieso een vreemde keuze. Hoewel de Matonge-wijk om de minste aanleiding op stelten staat, viel daar nog nooit een onvertogen woord voor, tijdens of na wedstrijden van de Rode Duivels. Hetzelfde geldt voor Molenbeek en Schaarbeek, tenzij de Belgen straks zouden verliezen van Tunesië want dan zal wel een andere rapper oproepen om de boel aan De Beurs in brand te steken om daarna te beweren dat hij verkeerd is begrepen.

Onze nationale elf bestaat voor een groot deel uit black et beur en daar moeten we heel blij om zijn, want het zijn verdomd goede voetballers, maar het is een grove misvatting dat de Rode Duivels-hymne bedoeld is voor die spelers. Een WK-lied dient de massa supporters te beroeren, overigens een kansloze missie. Meestal wordt het straal genegeerd en in het beste geval maak je je belachelijk, zoals voor het WK van 1994 met dat supervalse ‘Go West’, met daarin die hoogst vrouwonvriendelijke strofe:

“Together, naar de USA
Together, mag mijn vrouw ook mee? Together, on va s’amuser
Together, da’s geen slecht idee Together, zonnen op het strand Together, da’s pas interessant
Go West.”

Damso was van een kleine groep Franstalige jongeren, niet van de massa, en al helemaal niet van Vlaanderen. Damso was ook niet van de vrouwen, een van de grootste doelgroepen in de marketing rond de Rode Duivels. Het argument dat ook in andere liedjesteksten lelijke dingen over vrouwen staan, is alleen al daarom compleet naast de kwestie.

Misschien was Damso wel de favoriete rapper van een kleine groep internationals, en het is te hopen dat daar geen wederzijdse commerciële belangen hebben gespeeld, maar dan nog. Tattoos van top tot teen, hanenkammen, drie iPhones X en witte auto’s met zwarte velgen zijn ook van de voetballers, maar daarom niet minder marginaal.

Maar weet u wat het beste nieuws is? Er Komt Geen WK-lied!