Naast de grote Allianz Arena in Duitsland is er ook nog een Allianz Riviera voor 35.000 man, een schitterend bouwwerk in de heuvels achter Nice, waar de plaatselijke ploeg in voetbalt. Arena en Riviera zijn nieuwbouwstadions die heel erg op elkaar gelijken. Voorts zijn er nog het Allianz Stadium in Sydney waar 45.000 man in kunnen, Allianz Parque in Sao Paulo voor 43.000 toeschouwers, en het helemaal niet bekende Allianz Park in Londen voor 10.000 rugbyfans, maar dat waren bestaande stadions.

Maar hé, is Allianz vorig jaar niet ineens sponsor geworden van RSC Anderlecht, de voornaamste huurder van het stadion? Misschien wordt het wel de Allianz Euro Temple in Brussel. Met de nadruk op misschien. Meer risky business dan dit Eurostadion is niet denkbaar, maar dat heb je nu eenmaal als je als grootstad met zoveel andere noden en prioriteiten te allen prijze een veel te groot stadion wil bouwen, op een grond die niet van jou is en waarvoor andere overheden hun fiat moeten geven.

Uitgerekend in Brussel, de stad waar niets lukt en alles in het honderd loopt, het metropooltje van ocharme 1 miljoen mensen dat niet eens één bestuurlijk geheel is, moet straks dat stadion verrijzen. En niet zomaar een stadion, maar een tempel voor 60.000 man,
dat alles in recordtempo gebouwd met een bouwheer die in Gent heeft bewezen niet van de makkelijkste te zijn en – om het extra gecompliceerd te maken – ook nog eens op vijandelijk grondgebied. Bonne chance, veel geluk. Het is niet te hopen, maar de kans dat we ons in 2020 onsterfelijk belachelijk maken voor heel Europa met een stadion dat er niet zal staan, is veel groter dan dat we er tegen die tijd in voetballen.

Het is ook een raadsel waarom men vasthoudt aan 60.000 toeschouwers voor dat nieuwe stadion. Gaan we echt bouwen op maat van een finale van een Europees kampioenschap of is het bedoeling dat we nog voor het pensioen van schepen Alain Courtois een Champions League-finale naar Brussel halen? Voor Anderlecht alleen is dat stadion alvast veel te groot. Behalve concerten en misschien de Rode Duivels kan alleen de Memorial Van Damme in een goed jaar misschien 60.000 tickets verkopen, maar uitgerekend dat evenement is niet meer welkom.

Dat een atletiekbaan en een voetbalstadion niet samen zouden gaan, is compleet van de pot gerukt en is een van die achterhaalde premissen waar de voetbalwereld een patent op heeft. Een hele infrastructuur afstemmen op dertig dagen gebruik, is economisch en maatschappelijk niet te verantwoorden, maar de arrogantie van de meest gesubsidieerde sport van het land (ik bespaar u de voordelen van het voetbal op vlak van bedrijfsvoorheffing en sociale lasten) is grenzeloos. De domheid van Brussel ook.

Er zijn stadions zat waar de twee functies wel samen gaan. Het Stade de France om er maar één te noemen, is misschien niet het beste voorbeeld, maar ook het Olympic Stadium in Londen, waar volgend jaar West Ham United zal spelen, behoudt zijn atletiekbaan. Meer zelfs, er wordt gewerkt met uitschuifbare tribunes en UK Athletics is in de voetballoze maanden verzekerd van gebruik.

Om alle voorgaande redenen sluit ik mij graag aan bij Jacques Borlée om voor die bulldozers te gaan liggen als het Koning Boudewijnstadion zonder alternatief wordt gesloopt. Het zou een godgeklaagde schande zijn als straks het grootste atletiekstadion van het land verdwijnt ten voordele van een koopcentrum dat een kilometer verderop een megalomaan voetbalstadion moet financieren. De weerstand daartegen kan niet massaal genoeg zijn.

Eurostadion