De Gouden Schoen is een gewone voetbalschoen met een heel dun laagje goud, zowel letterlijk als figuurlijk. Het is niet bekend hoe krasbestendig die is, maar ik heb weet van minstens één exemplaar dat naar het hoofd van de overspelige manlief werd gekeild. Die miste doel en vernielde ander huisraad. Aan de schoen was niks en de relatie houdt ook nog stand.

Winnaars van de Gouden Schoen komen in een mooi lijstje te staan, maar kopen er verder niks mee, tenzij dan het indirecte effect op het contract of gebeurlijke nakende onderhandelingen. Sven Kums heeft hem deze keer gewonnen, vóór twee van zijn mede-Buffalo’s. Het was natuurlijk hun sportieve baas Hein Vanhaezebrouck die met een lichte mix van sarcasme en verwondering de juiste analyse maakte. “We hebben ons wel moeten kwalificeren voor de achtste finales van de Champions League om die Gouden Schoen (en de zilveren en bronzen) binnen te halen.”

Heel juist. Na het behalen van de landstitel had Sven Kums in de eerste stemronde ocharme 25 puntjes gekregen. Laurent Depoitre, Danijel Milicevic en Brecht Dejaegere stonden toen na Aleksandar Mitrovic op plaats twee, drie en vier. In de Profvoetballer van het Jaar editie 2015, met de 360 collega-spelers als stemgerechtigden, stonden Depoitre en Milicevic respectievelijk op plaatsen vier en elf. Van Sven Kums geen spoor bij de eerste vijftien. Overigens had Club toen de eerste twee in de uitslag (Víctor Vázquez en Lior Refaelov), de Coach van het Jaar met Michel Preud’homme en de doelman van het jaar met Matt Ryan. Hein Vanhaezebrouck en Matz Sels werden telkens tweede. De spelers hadden moeten stemmen voor ze op vakantie vertrokken, ruim voor de kampioen bekend was en de uitslag werd ook nog eens bekendgemaakt in de week van 18 mei.

Drie dagen later klopte AA Gent Standard thuis en werd het kampioen. Eén conclusie dringt zich op: AA Gent werd begin mei 2015 nog beschouwd als een zwaktebod, een toevalstreffer die misschien kampioen zou worden, maar dan bij gebrek aan een echte traditiekampioen. En Kums, niet eens bij de eerste vijftien, was een gewone (mee)loper, ja toch?

Maar Gent bevestigde. Gent voetbalde zich naar de leiding. Gent speelde elf punten bij elkaar in de Champions League, meer dan de laatste drie Belgische deelnames (Anderlecht) samen. En ineens werd Sven Kums van een meeloper een wereldspeler. Dat is vreemd en dat kan niet alleen aan die elf doelpunten liggen dit seizoen, waarvan acht op strafschop. Ook niet aan zijn spel, want hij deed vanaf augustus precies hetzelfde als in het seizoen van de titel. Neen, Sven Kums werd ineens een hype, met dank aan de media.

Die zochten een gezicht voor het wonderbaarlijke spel van de Buffalo’s en dat kon niet alleen Hein zijn. Dus werd Sven Kums omgedoopt tot de Belgische kopie van Andrea Pirlo. Laat er geen twijfel over bestaan: alle lof wás terecht en zijn Europese wedstrijden wáren af, maar met het versturen van de stemformulieren van de Gouden Schoen ging het pedaal plankgas: Sven de metronoom, Sven de architect, Sven het verlengstuk, Sven de Pirlo en wat al niet meer. De media hadden gekozen – het Gala van de Gouden Schoen zou een Buffalo Night worden – en de kiesmannen (niet al te veel vrouwen in dat gezelschap), volgden gedwee. Afgezien daarvan, nog eens: terecht.

Maar zo weet u meteen wat Hein Vanhaezebrouck zal aangrijpen om zijn ploeg te motiveren voor morgen: “Mannen, ze hebben ons pas de laatste maanden voor vol aanzien. Laten we vorig seizoen nog eens overdoen. We are Buffalo. One team, one family.”

Morgen? Jawel, morgen is het Gent-Anderlecht. En als u wilt weten hoe Besnik Hasi zijn jongens zal motiveren, welnu, dat zal ongeveer zo klinken: “Gezien hoe het al AA Gent was dat de klok sloeg? Gezien hoe wij belachelijk zijn gemaakt? Olli heeft van De ideale wereld de Gouden Prothese gekregen. Pro-the-se godbetert. Gaan we ons hier ook laten wegspelen zoals in de heenwedstrijd thuis? Toch niet door Sven Kums mag ik hopen, want die was niet goed genoeg voor ons. En ook niet door Depoitre en al helemaal niet door Milicevic. En Sels beste keeper? Proto is de beste. We are Anderlecht.”