Ook collega Simon Kuper van de Financial Times gelooft niet in de kansen op een tweede wereldtitel voor Engeland. Hij beschrijft haarfijn de verschillende stadia van de Engelse deelname aan de worldcup. Dat doet hij in de internationale bestseller Soccernomics, met als ondertitel onder meer ‘Waarom Engeland verliest (en de anderen winnen)’.

Kuper: “Het begint al lang voor het toernooi: iedereen is ervan overtuigd dat het deze keer niet kan fout gaan voor Engeland. In het toernooi is het een eerste keer schrikken als we tegen een oude vijand moeten tegen wie we nog oorlog hebben gevoerd. Als voormalige wereldmacht hebben we veel voormalige vijanden. Fase drie is weer schrikken als we ergens in een wedstrijd het geluk niet aan onze kant hebben en pech ermee gemoeid is. Damn, we verliezen.

“Vervolgens zien we overal samenzweringen: iedereen belazert de boel, alleen wij niet. Resultaat: Engeland ligt uit de worldcup zonder dat het ook maar in de buurt van de cup is geweest. Gelukkig neemt Engeland in de volgende fase het normale leven weer snel op, waarna men op zoek gaat naar een zondebok. Die wordt ook steevast gevonden en met alle zonden overladen. De achtste en laatste fase heeft al te maken met het volgende WK want dat gaan we weer winnen, waarna alles van voren af aan begint.”

Kuper mag dan wat overdrijven, de resultaten geven hem gelijk. The Three Lions, zoals de Engelse nationale ploeg ook weleens wordt genoemd, zijn seriële losers. EK na WK, WK na EK, brengen ze er niks van terecht of sneuvelen ten laatste in de halve finale. Op
het vorige EK rekenden ze zich al rijk en speculeerden over een kwartfinale tegen gastland Frankrijk. In de achtste finale verloren
ze beschamend van IJsland. Dat was ongeveer een dieptepunt, maar nu gaat het beter. Nu kan de wereldtitel de uitvinders van het voetbal weer maar moeilijk ontsnappen.

De wedstrijd tegen België van vanavond heeft geen belang en toch zijn ze erin geslaagd om een vijandbeeld op te roepen. Wij hebben zowel in de Eerste als Tweede wereldoorlog netjes aan hun kant gevochten (enfin, althans in de Eerste) en Engeland uitgebreid geëerd – en nog steeds – om ons te bevrijden ten koste van hun vele offers. Desondanks zijn wij vanavond toch de vijand. Het was schrikken om uit de Engelse pers te vernemen dat Engeland-België, dat eigenlijk helemaal nergens om gaat, ineens een uiterst beladen brexit game is. En wij die dachten dat het Engeland A tegen Engeland B zou zijn.

Wat België te maken heeft met de brexit, is niet duidelijk. Nu ja, dat de Europese Unie in Brussel zit en Brussel de hoofdstad van de EU is, net zoals de hoofdstad van België, daar zal het wel mee te maken hebben. Als dat het redeneringsvermogen is van de brexiteers, wens ik de Engelsen veel geluk.

Je kunt niet alle Engelse dommigheden aan de tabloids wijten. De eerder serieuze The Daily Telegraph, destijds op de hand van brexit, vond er deze week niks beters op dan de FIFA te vragen hoe dat zat met brexitgezangen. Of ze daar aanstoot aan zouden nemen en zo ja, wat dan de straffen waren?

En de FIFA, waar ze ook niet worden geselecteerd op hun slimmigheid, liep natuurlijk in die val. Ze hadden zich net nog op vraag van Serviërs druk moeten maken om die Albanese Kosovaren, die zo nodig met hun handjes een adelaar moesten uitbeelden. Die hadden ze beboet en nu dit weer. Er kon een straf van komen, zei de FIFA, want het mag niet, aan politiek doen in de tribune of op het veld.

Waarop The Daily Telegraph exclusief kon melden dat de FIFA brexitgezangen zou bestraffen. Al snel werd dat overgenomen door de boulevardpers en voor je het wist ontplofte Twitter. Een schande dat de lange arm van Europa tot bij de FIFA in Rusland reikte! Minister van Buitenlandse Zaken Boris Johnson was outraged. Hij repte met geen woord over de racistische gezangen met Hitlergroet van de week in een Russisch café.

Engelse voetbalsupporters zijn pro brexit, dat is geweten. In Frankrijk twee jaar geleden zongen ze al “Fuck off Europe, we’re all voting out”. Halfweg dat EK, op 23 juni tussen de groepsfase en de achtste finale in, koos Engeland voor brexit en bij de volgende wedstrijd zongen ze triomfantelijk “Fuck off Europe, we all voted out”. Om vervolgens een pak slaag te krijgen van IJsland. Misschien moeten de Belgen vanavond wel heel hard hun best doen.