De slag om Sint-Petersburg is verloren en van een heroïsche nederlaag was geen sprake. Na een gevleide 1-0 in het begin van de tweede helft lieten de jonge Fransen de Rode Duivels nooit meer in hun spel komen en speelden het uit als een ervaren ploeg.

De Rode Duivels vlogen afgelopen nacht terug naar Moskou, maar overmorgen gaat het alweer richting Sint-Petersburg voor de wedstrijd om de derde plaats tegen de verliezer van Kroatië-Engeland vanavond. De derde plaats zou een bekroning zijn voor een fantastisch toernooi. De slappe wedstrijd van gisterenavond doet daar geen afbreuk aan.

Frankrijk is een land dat vaker niet dan wel functioneert, maar de nationale ploeg editie 2018 is daar een uitzondering op. Les Bleus denderden tot de burenclash van gisteren als een geprogrammeerde machine door de worldcup. Na de zuinige overwinning op België zijn zij de grote favoriet zondag voor de finale in het olympisch stadion Loezjniki.

Ze scoorden in de vijftigste minuut met een kopbal van Samuel Umtiti van FC Barcelona op een moment dat België de meest aanvallende en aandringende ploeg was, zonder evenwel het doelgevaar van de eerste helft te kopiëren. Op een corner was Marouane Fellaini net iets te laat om de instormende Umtiti af te stoppen. Wat België daarna nog op de mat legde, leek in niks op de wedstrijd tegen Brazilië. Waren ze vermoeid, stonden ze slecht, waren de Fransen beter, wie zal het zeggen. België heeft een halve finale gehaald met het mooiste voetbal van deze worldcup. Hulde daarvoor.

Koningin van Malibu Beach

Filip en Mathilde, koning en koningin der Belgen waren er, net als Emmanuel Macron, president van de Franse republiek, en niet te vergeten de koningin van Malibu Beach, Pamela Anderson, naar het schijnt het lief van de Franse verdediger Adil Rami.

Prominenten, vips en het volk, ze zijn op hun honger gebleven en dat is deels te wijten aan de Fransen, die hun cynische spelletje speelden dat ze al het hele WK etaleren. Verdedigen is tot kunst verheven in het postmoderne voetbal maar het is eveneens een verdienste dat ze de positiewissels van de Belgen makkelijk konden opvangen.

De Belgische elf van gisteren verschilden in drie spelers van die van de eerste wedstrijd tegen Panama. Thomas Meunier moest geel geschorst toekijken, en dat bleek echt een aderlating, en Dries Mertens was al eerder tegen Japan vervangen door Marouane Fellaini. Hij zou later in de wedstrijd worden ingebracht toen het kalf dreigde te verdrinken.

Het leek een verrassing, Moussa Dembélé in de ploeg halen en niet Yannick Carrasco. Dembélé is minder snel dan Carrasco op de eerste meters, maar balvaster en kan vooral beter oorlog maken op het middenveld. Daar zou hij ook gaan spelen, links. Op rechts, de plek van Thomas Meunier, speelde Nacer Chadli.

Ook hij was daar met verdedigende consignes gezet, in zoverre dat bij balverlies de Belgen met vier man achterin stonden. Zowel Dembélé als Chadli beleefde niet hun gelukkigste avond, maar dat gold eigenlijk ook voor Kevin De Bruyne, Eden Hazard en nog veel meer voor de compleet onzichtbare Romelu Lukaku.

De Fransen hadden het goed bekeken. Die speelden in hun stevige en compacte 4-2-3-1 die bij balverlies soms een 4-5-1 wordt. Frankrijk had dit toernooi nog niet al te veel laten zien en dat deden ze ook tegen België niet, hoewel ze in hun rangen een wereldvoetballer als Mbappé hebben. Spektakel is het minste van Didier Deschamps zijn zorgen. De zaak gesloten houden en een goaltje meepikken, is zijn bekommernis.

Van een beleg geen sprake

Het beleg van Leningrad, nu Sint-Petersburg, duurde negenhonderd dagen. Dat was in de Tweede Wereldoorlog en toen deden de Duitsers wel nog mee. Van een beleg gisterenavond in Sint-Petersburg was nauwelijks sprake. Het duurde één keer vijf minuten van Belgische kant en vanwege de Fransen was er van een beleg nooit sprake. Die prikten af en toe als in een guerrilla met hun snelle jongens. Als ze eruit konden komen, ging het als een speer naar Antoine Griezmann en Kylian Mbappé. Dat gebeurde twee keer in het eerste kwartier.

De Belgen zaten van de eerste minuut even vast als in het begin van het toernooi tegen Panama, maar op het kwartier kreeg Eden Hazard een verloren bal en schoot op doel terwijl minstens twee van zijn ploegmaats beter geplaatst stonden. In totaal kreeg België toch drie levensgrote kansen in die eerste helft. Raphaël Varane kopte er een weg en een andere – van zijn verdediger bij Tottenham Toby Alderweireld – werd door Hugo Lloris mooi gestopt.

Aan het einde van de eerste helft volgde nog een klassieke misser van Umtiti, maar Romelu Lukaku schrok zich een hoedje. Daartegenover zetten de Fransen twee schoten op doel, waarvan de tweede via een doorgelopen en alleen gelaten Benjamin Pavard prachtig werd gered door Thibaut Courtois.

Een 0-1 voor België had de wedstrijd opengebroken, maar het waren de Fransen die eerste scoorden, kort na de rust. Na het doelpunt van Umtiti zwom België vijf minuten lang en dan greep Martínez in: Dries Mertens kwam de schutterende Dembélé vervangen en vatte post op zijn rechterflank. Eden Hazard moest zich diep laten terugvallen om aan de bal te komen en had ook nog eens de pech dat de Uruguayaanse ref Andres Cunha een fout op hem net voor de zestien niet gaf. De inbreng van Yannick Carrasco in plaats van Fellaini bracht geen zoden meer aan de dijk.