De comeback van Kim Clijsters: waanzin, wanhoop of weldoordacht?

Is de aangekondigde comeback van Kim Clijsters als proftennisspeelster waanzin, wanhoop of weldoordacht? Het is nooit vertoond, wat niet wil zeggen dat het niet kan lukken. Maar of het verstandig is? Antwoord in beraad.

Kim Clijsters postte een filmpje op Instagram waarin ze haar comeback aankondigde. Het eerste zinnetje in dat filmpje zou kunnen wijzen op een vroege midlifecrisis die zich meester van haar heeft gemaakt. “Wat wil ik echt van het leven? De laatste jaren was ik een fulltime mama en daar hou ik van, echt waar.”

Dan volgen stukjes ten huize van Lynch-Clijsters, met onder meer kinderen die uit bed worden gelicht en aan het ontbijt zitten. Het is geen onverhoeds gemaakt filmpje, dat is duidelijk. Hier is over nagedacht.

Maar dan komt het hoge woord eruit: “Ik hou er ook van om proftennisster te zijn.” Gevolgd door een beeld van de Australian Open. “Ik mis dat gevoel. Dus wat als ik het allebei zou proberen?”

Waarna er een stukje komt met John McEnroe die haar vraagt of ze comebackplannen heeft, wat ze weglacht. Dan volgt de finale, met het meest melige zinnetje van de hele reclamespot, gemonteerd over beelden van een reeks bootcampoefeningen: “Kan ik tegelijk een liefhebbende moeder zijn voor mijn drie kinderen en de best mogelijke tennisspeelster?”

Maar natuurlijk kan dat, Kim. De vraag is alleen wat je van jezelf verwacht, en meer nog, wat de buitenwereld van jou verwacht en of je daarmee kunt omgaan, afgezien van hoe dat frêle lichaam van jou op die hernieuwde belasting zal reageren.

Ali, Jordan

Toen Clijsters in december 2012 stopte, was ze 29, winnares van vier grand slams en moeder van één dochter. Haar lichaam rammelde aan alle kanten, en het laatste jaar was er eigenlijk te veel aan. Het is bekend dat zwangerschappen een vrouwenlichaam hormonaal min of meer kunnen resetten, maar of daarmee ook slijtage wordt hersteld, is maar de vraag. Er zijn alvast geen vrouwen bekend die kraakbeen extra hebben overgehouden aan een zwangerschap en ook niet aan twee.

Comebacks van voormalige nummers één in het tennis zijn nog al vertoond, door Billie Jean King, Monica Seles, Jennifer Capriati, Martina Hingis en Serena Williams onder anderen. Een tweevoudige comeback is sowieso erg zeldzaam. De grootste sportmannen aller tijden hebben het aangedurfd: Ali in 1970 en 1980 en Michael Jordan in 1995 en 2001. In beide gevallen was de tweede comeback er te veel aan.

Dat dit trisnummer van Clijsters – de eerste comeback was in 2009 – geen bevlieging is, bewijst niet alleen het filmpje, dat prima in elkaar steekt met zorgvuldig uitgekozen beelden, maar ook de timing en de tactiek achter dit bericht. Vroege namiddag in West-Europa is ideaal voor de media over de hele wereld. De Amerikanen worden er wakker mee en de Aziaten gaan ermee slapen.

Dat ze ook een pr-agentschap onder de arm heeft genomen, wijst erop dat ze er al langer mee bezig is. Rond vijf uur in de namiddag konden de media op een gratis nummer inbellen voor een conferencecall. De pr-vrouw die Clijsters begeleidt, is een Engelse oud-journaliste die vroeger voor de WTA werkte en nu vanuit Canada haar ding doet. De WTA kreeg trouwens het eerste interview, wat wijst op een strakke regie vanuit kamp-Clijsters.

Mijn marathon

Kan Kim Clijsters zich in haar derde carrière, na zeven jaar vriendschappelijk te hebben getikt op de oudeknarrentour, nog meten met de jeugd? Volgens insiders traint ze nog geregeld met onder meer Elise Mertens, maar ook met andere speelsters die haar pad kruisen in haar Tennis Academy. Dat bevestigde ze in die conferencecall. “Ik tennis steeds meer en het ging steeds beter.” Tot nog toe was dat in de beslotenheid van haar eigen tennisclub. Straks wordt ze verwacht rond de wereld te vliegen en soms dagen na elkaar te tennissen, terwijl de kids thuis naar school moeten.

Daar heeft ze ook andere dingen om handen. Dit jaar kondigde Sport.be aan dat Clijsters zich behalve om de KC Tennis Academy persoonlijk ook meer zou bekommeren om de Kim Clijsters Tennis Club, gericht op het brede publiek. Iedereen moest zich in haar club thuis voelen. Hoe die ambitie zal worden gecombineerd met al dat reizen, is nog de vraag.

Clijsters is zoekende, en het is niet duidelijk wat ze wil en zal vinden. Een tennisinsider verwoordde het zo: “De meesten onder ons die voelen dat het wat minder wordt met het lijf nemen een personal trainer. Zij kan het verpakken als een comeback in de WTA Tour.” Haar eigen verwachtingen zijn duidelijk: kijken waar het schip strandt. “Anderen lopen een marathon. Dit is mijn marathon, ik wil kijken wat ik er nog van bak.”

Ze kan zichzelf een prima dienst bewijzen, een morele boost waar ze jaren mee verder kan, maar tegelijk zou een winnende Kim Clijsters een belediging zijn voor het huidige vrouwentennis. Stel dat na Serena Williams ook Kim Clijsters weer finales begint te spelen. Die twee tegen elkaar, met in hun players boxnanny’s om de kinderen koest te houden, daar zit je als WTA toch niet op te wachten?