Herfststop

Sportjournalisten zijn gewoontedieren. Elke verandering wordt als een aanslag op het zijn en wezen ervaren. Te veel wissels in een ploeg, bestuurlijke verschuivingen, de persparking die verandert van locatie, het is altijd weer flink wennen.

Het allerergste is als ze gaan klooien met de kalender. Je hele hebben en houden is daarop afgesteld en ook je sociaal leven, voor zover een sportjournalist daarover beschikt. Je weet dat het dán begint en dán eindigt, je kan lang op voorhand een huisje huren met snel internet, of een reis boeken, of een skivakantie tussendoor als het in jouw land even tot stilstand komt.

Op voetbal kon je decennialang een klok juist zetten. Er werd gespeeld op zondag om 15 uur, en als het donker werd om 14.30 uur. Avondvoetbal kenden we al op woensdag van de Europabekers en soms een interland; avondvoetbal in het weekend was iets van begin de jaren tachtig, als ik het mij goed herinner.

Anno 2022 is er geen verschil meer tussen voetbal en volleybal of basketbal of atletiek of wat dan ook. Voetbal kan op alle uren van de dag, alle dagen van de week, alle weken van de maand en alle maanden van het jaar. Althans in Europa. In de VS wordt al jaar en dag gebasketbald en ge(ijs)hockeyd tussen oktober en half juni, gehonkbald tussen eind maart en eind oktober of begin november. American football begint in september en is klaar het tweede weekend van februari.

De enige houvast die je tot voor kort had in het voetbal was die zomerperiode. Juni was zowat een voetbalvrije maand, in juli begonnen de trainingen en het seizoen begon eind juli of in augustus. De voetbalvrije junimaand ging eraan door de UEFA, die met een onzintoernooi als de Nations League de kalender wilde dichtmetselen voor de wereldvoetbalbond FIFA, die ook plannen had voor een WK voor clubs.

Sommige landen hadden dan weer een winterstop en dat was een tweede kapstok om sociaal leven aan op te hangen. Je kon
eens een keertje iemand thuis zien, zonder dat je om de haverklap de voetbaluitslagen moest controleren, de tv op de achtergrond speelde of een van de vele redactiebaasjes je nog wat wilde laten doen. De Engelsen zijn een uitzondering: die hebben al jaren geen winterstop, maar daarom zijn het ook Engelsen.

Dat fundament genaamd winterstop is nu volledig van onder onze voeten weggeslagen. De winterstop bestaat dit jaar niet. Voor een journalist is dat hetzelfde als de zon die een maand niet zou opkomen. In de plaats is een herfststop gekomen, althans voor onze landelijke competitie.

Gisterenavond om elf uur waren ze klaar in Kortrijk met KAA Gent dat daar op bezoek was. Uitslag onbekend bij het ter perse gaan. Iets eerder die dag speelden Club en Antwerp 2-2 gelijk. De Nederlandse aanvallers Noa Lang (met een deviatie) en Vincent Janssen scoorden elke voor hun club. Zij worden vandaag in Zeist verwacht bij de Nederlandse ploeg, die vervolgens afreist naar Qatar. De herfststop is dus geen herfststop, maar een gigantische interlandbreak. Het is de langste die we ooit hebben gehad en er worden 64 wedstrijden in gespeeld.

De herfststop die geen stop is eindigt op zondag 18 december als in het Lusail-stadion twee finalisten om de FIFA wereldbeker voetballen. Drie dagen later staan bij ons de achtste finales van de Beker van België op de agenda en nog eens twee dagen later wordt in het kerstweekend de terugronde van de Jupiler Pro League op gang getrapt. Sta mij toe een WK-finale die de kerstweek inluidt gewoonweg dystopisch te vinden.

Wie moet nu blij zijn met deze break van zes weken? Onbetwiste leider Genk niet. Het elan is nu misschien gebroken. Club Brugge en Antwerp, die veel internationals zien vertrekken van wie ze niet weten hoe ze zullen terugkeren, evenmin. Union misschien, en naaste achtervolgers Gent en Standard, die kunnen zich misschien herbronnen.

Elke tegenslag is ook een opportuniteit. Deze rare voetbalkalender zou weleens voor gevolg kunnen hebben dat voetbal gaat nadenken over het beste tijdstip van het jaar om voetbal te spelen. Ongetwijfeld zijn dat de lente-, zomer- en herfstmaanden van het noordelijke halfrond en niet de herfst-, winter- en lentemaanden waarin vandaag wordt gevoetbald. Voetbal is een zomersport.

Nogal wat nieuwe voetballanden vinden al langer dat die West-Europese kalender voor herziening vatbaar is. Zomervoetbal is een feest, spaart energie, spaart de spelers en je kan een WK laten doorgaan in de landen waar het normaal te heet is om te voetballen. Dan zouden we nu al de kampioen kennen van het seizoen 2022, drie weken kunnen trainen en dan naar Qatar afreizen. Het is te overwegen.