Heb ik de parabel van Ivan, Dejan en de twee journalisten al eens verteld? Ik dacht het wel, maar ik vind het zo gauw niet terug. Op het gevaar af in herhaling te vallen – de leeftijd, weet u wel – wil ik het verhaal nog eens afstoffen.

Welaan… We schrijven enige tijd geleden. Ivan Leko voetbalt bij Lokeren en Dejan Veljkovic is zijn makelaar. Een jonge journalist van een krant leert Veljkovic kennen en die is meteen heel innemend. Het contact wordt warm gehouden, ze bellen geregeld en gaan al eens iets eten. Veljkovic komt met aardig wat inside nieuws. Hoewel niet altijd bruikbaar voor de gazet, is het toch interessant, al was het maar om onder de collega’s de schijn te wekken dat je goed bent ingevoerd. Dat is hoegenaamd geen waardeoordeel, zo werkt het in onze business.

Maar alras volgt vanuit de hoek van de makelaar een verzoek in ruil voor al die info: of de journalist in zijn krant niet eens gauw drie assists bij Leko kan bijtellen. Want, aldus Veljkovic, straks moet Leko gaan onderhandelen met Roger Lambrecht en hij kan de titel van assistkoning in België goed gebruiken om een beter contract af te dwingen. Beter contract voor de speler betekent hogere fee voor de makelaar en wat al niet meer (zeker als Lambrecht in het spel is).

Bon, onze jonge, toen nog enthousiaste journalist is een beetje van zijn melk van die vraag en belooft match per match na te kijken of ze zich niet hebben vergist in de telling. Een paar dagen later belt hij Veljkovic terug en zegt triomfantelijk: we hebben inderdaad één assist over het hoofd gezien en we zullen er dus één bijtellen. Waarop Veljkovic doodleuk antwoordt: “Eén? Je collega van de andere k(r)ant gaat er wel drie bijtellen.” Zoals ook hem was gevraagd/opgedragen door Veljkovic.

Zo geschiedde: waar de twee kranten het hele jaar hetzelfde aantal assists hadden, had die maandag de ene krant er ineens twee meer dan de andere en was de ene krant en haar journalist meer geliefd bij makelaar en speler dan de andere. Waarop Leko en Veljkovic met de titel van assistkoning konden gaan onderhandelen. Veljkovic, Leko en de journalist werden later heel even masters van hun universum.

Dat verhaaltje – gefactcheckt en waar bevonden – circuleert samen met nog andere verhalen die minder makkelijk te verifiëren zijn, maar waarvan iedereen met contacten in het voetbalmilieu weet dat ze waar zijn. Bijvoorbeeld dat een deel van het salaris van de Veljkovic-klanten op een of andere Cypriotische of Maltese of Macedonische of andere Chakamaka-rekening werd gestort. Daar moesten geen sociale lasten op worden betaald en ook geen bedrijfsvoorheffing.

Scouting, dat was de meest voorkomende vermelding op zo’n factuur. Op zich geen misdaad, als het daadwerkelijk over scouting ging, al is 250.000 euro om een speler te gaan bekijken wel erg veel geld. Het werd misdaad toen het gefactureerde bedrag na aftrek van de commissie als cash terugvloeide en bij de Veljkovic-klant terecht kwam. Die techniek heet juridisch-technisch witwassen en/ of belastingontduiking. De advocaten mogen toeteren wat ze willen, bijvoorbeeld dat er voor alles een factuur is, het blijft witwassen, ontduiking, bendevorming en wat al niet meer.

In het verlengde daarvan bestond ook de constructie waarbij na een transfer de fee voor de makelaar op zo’n Chakamaka-rekening werd gestort en daarna als cash terugvloeide. Het vaakst naar trainers, maar ook naar clubbestuurders/werknemers, uit dankbaarheid omdat zij de transfer hadden gefaciliteerd.

De verhoren van enkele bondsprominenten uit het verleden bewijzen dat zo’n factuur/cashbackconstructie een courante praktijk was in de normloze wereld van het voetbal. Zij moeten verantwoording afleggen voor minstens één contract van een trainer die in dienst was bij de bond en voor wie het verschil tussen bruto en netto via zo’n doorsluisactie een beetje verteerbaarder werd gemaakt.

Veljkovic wordt nu weggezet als een leugenaar. Begrijpelijk. Alleen heeft hij er geen enkel belang bij om er wie dan ook extra bij te lappen. Wel om netjes de waarheid te vertellen en niks anders dan de waarheid, gestaafd met zijn zwarte boekhouding. Alleen dan kan hij vijftien jaar effectieve gevangenis afwenden met vijf jaar voorwaardelijk en een boete. Veljkovic is een bedrieger, maar geen fantast, zoals Meester Walter beweert. Dat zal hem duidelijk worden als de belangen van zijn cliënt Leko en zijn andere cliënt Club Brugge diametraal tegenover elkaar komen te staan.