Kapitaalvernietiging

Ik kan het niet helpen, ik zal wel niks van voetbal kennen, maar ik heb het niet voor Real Madrid. Nooit gehad. Heeft te maken met mijn jeugd. Spanje was een no-goland: fascistisch, dictator aan de macht, Basken verdrukt (over Catalanen spraken we toen nog niet) en Franco was de baarlijke duivel want wij kenden hoogstpersoonlijk Basken die voor hem waren gevlucht.

Real Madrid was de sportieve veruitwendiging van dat fascisme. De Caudillo (generaal Franco) zat daar in de tribune. Je was dus niet of nooit voor Real Madrid. Later, na de democratisering, gingen mijn ouders vaak naar Spanje met vakantie, en ik zit al 25 jaar van als het kan op Lanzarote, meer Afrika dan Europa, maar technisch gezien nog steeds Spanje.

Spanje is nu oké, maar niet Real Madrid, no way. Doe dan maar Barcelona. Helemaal toen Johan Cruijff daar in 1973 landde en hen meteen kampioen maakte. Dat gebeurde in 1974 en Franco werd ziek en stierf een goed jaar later. Ook na de dood van Franco is Real die rechtse tot uiterst rechtse falangistenclub gebleven, de trots van de oude rijken van Castilië. De Koninklijke die koopt wat ze kan kopen: eerst spelers en als gevolg daarvan titels.

Wat hoorde ik woensdagavond tijdens de wedstrijd tegen Chelsea FC, die ze kansloos verloren met 2-0? Geen enkele club had in 2020 meer uitgegeven dan dat sympathieke, jonge, driftige Chelsea. Dat ben ik gaan opzoeken en het klopt. Bijna 300 miljoen euro ging over de toonbank in Londen. Kai Havertz en Timo Werner kwamen uit Duitsland voor respectievelijk 80 miljoen en 53 miljoen euro. Ben Chilwell werd gehaald voor de verdediging. Kostte ook 50 miljoen. Hakim Ziyech kwam over van Ajax: 40 miljoen en komt niet van de bank af. Voor de goal kochten ze Edouard Mendy van Rennes, nog eens 20 miljoen. Thiago Silva en Malang Sarr kwamen voor niks.

Real Madrid daarentegen had niks gehaald. U leest het goed: 0 euro uitgegeven en alleen maar verkocht, voor het eerst in de recente geschiedenis van de club. Gareth Bale (uitgeleend) en James Rodríguez (gratis) spelen nu in de Premier League. De verkoop van Achraf Hakimi, Sergio Reguilón en Oscar Rodríguez bracht 83 miljoen in het laatje.

Het ene jaar is het andere niet. Op 17 juni 2019 had Real Madrid al voor ruim 300 miljoen euro aan spelers gehaald en toen moest de transfermarkt nog opengaan. Ze zouden landen op een goeie 350 miljoen euro, een record voor een voetbalclub, al komen het Manchester City en Barcelona van in 2017-’18 aardig dicht in de buurt.

In die zomer van 2019 was de top signing van Real Madrid een Belg: Eden Hazard kwam over van Chelsea voor 115 miljoen euro. Een deel van dat kapitaal is woensdagavond onherstelbaar vernietigd, in rook opgegaan. Hazard trapte geen deuk in een pakje boter. Het moet gezegd dat Chelsea er omgekeerd wel alles aan deed om een deuk in Hazard te trappen en zelfs meer dan één.

Die anonieme wedstrijd was niet eens het probleem. Zijn maatje Karim Benzema en dribbelwonder Vinícius Júnior deden het niet beter. Wat na de wedstrijd gebeurde, was andere koek. Zelfs al kan het je geen ene moer schelen of je hebt verloren dan wel gewonnen en vind je het al zo prettig om dat laatste weekend in mei vrij te zijn met het gezinnetje, je lacht niet na een verlieswedstrijd zoals Hazard samen met N’Golo Kanté lachte. Een speler die verliest, die bovendien nog eens minder heeft gespeeld (omdat die ploegt hem niet ligt, maar dat doet er even niet toe), die speler hoort niet te lachen zoals Hazard lachte.

Natuurlijk is het hypocriet om hem op basis van die ene ongelukkige schaterlach en dat dollen met Kanté af te maken zoals in dat naar het schijnt veel bekeken televisieprogramma. De conclusie daar was dat Hazard geen toekomst heeft in Madrid en weg moet. “Bye bye Eden”, schreef een krant. Een andere krant had het over een bejaarde uit Benidorm en Hazard zou niet begrijpen wat het is om bij Real te spelen. Misschien begrijpen ze bij Real niet wat het is om met Hazard te spelen.

Wat er ook van aan is, en welke richting dit uitgaat, misschien moet Real zich eens bezinnen want dit is al de tweede recordaankoop die dreigt te mislukken. Hazard was de duurste aller tijden, Bale is de nummer twee. Van hem kon je nog vermoeden dat hij een over het paard getilde en dus te dure voetballer was, maar niet van Eden Hazard. Daarom alleen zal de soep niet zo heet worden gegeten als ze wordt opgediend, al was het maar om die investering te beschermen. De marktwaarde van Hazard was ooit 150 miljoen euro. In maart van dit jaar werd die door Transfermarkt bijgesteld naar 40 miljoen euro. Daar gaat nu nog wat vanaf.